3 Uren Oss krachtmeting coureurs en organisatie

Vijfde editie SAM-endurance

OSS – Vijfenveertig teams namen deel aan de Le Mansstart van de 3 Uren van Oss, 32 werden uiteindelijk geklassificeerd. Twee teams vielen uit door een valpartij en de rest kreeg óf panne, óf maakte te weinig ronden voor de einduitslag. Rodevlag- of pacecarsituaties zoals vorig jaar waren er ditmaal niet. Een krachtmeting voor het nieuwe SAM-bestuur, maar organisatorisch kwam alles prima op z’n pootjes terecht in deze vijfde editie.

De uitslagen

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren

Le Mansstart. Na enkele minuten hilarisch heen- en weer manoeuvreren voor de juiste startopstelling rennen de coureurs naar de motor. Op Chris van der Weide na (blauwe overal). Chris voert nog overleg met zijn teammaat.

Een geheime strategie voor een podiumplaats lijkt er niet te zijn. De HIBRA-Aalsmeerders Aart van Erkel en Jamie de Kuijer van Team Pommetje Uf wonnen de eerste prijs in de Youngtimerklasse. “We hebben geen geheim.We rijden gewoon. Als je het maar leuk hebt. Zonder wat te zeggen weten we van elkaar wat er aan de hand is.” De twee finishten met hun Honda VFR400 op de vierde plaats overall.

Absolute winnaars – en ook van hun Vintageklasse  – was het Amsterdamse Team Paulus met de Moto Guzzi V50. Ted Haanappel: “Hou de pitstops zo kort mogelijk, dat is heel belangrijk.” Teammaat Ynke Piersma protesteert. “Niet vertellen oen! Hoe wij het doen hoeven ze niet te weten.” Team Paulus ontving uit de handen van Jenny van Alebeek, voorzitter van de Stichting Wegrace Oss tevens de Frans Heesen wisselbokaal.

Rookies Ruud Pothoven en Tijl Schimmel werden met hun Laverda 500 Montjuich derde bij de Vintageklasse. Teamchef Otto Pasker: “Goeie coureurs en een goeie teamchef kiezen, haha, en de rondetijden bijhouden!”

Kort voor de start. Alle coureurs en vrijwilligers van de SAM-endurance te Oss.

Voorspoedige slijtageslag

De endurance verliep heel voorspoedig. Vorig jaar werd de wedstrijd een aantal malen stilgelegd, dan weer door valpartijen, dan weer door vrachtwagens die het bedrijventerrein af wilden. Daarvan was deze keer geen sprake. Bij het schrijven van dit verslag waren er twee valpartijen bekend, die geen van beide oponthoud veroorzaakten. In de eindfase remde Chris van der Weide zijn BEET-replica vlak na de pitstraat onderuit – rijder OK. Robby Wagemakers probeerde in zijn vijfde ronde hetzelfde in bocht twee en moest dat helaas bekopen met vrij zwaar letsel: gescheurde schouderbanden rondom het sleutelbeen. Beterschap Robby!

Pech was er ook voor een aantal teams. De klassiekers zijn en blijven oude machines. Tonny van Schijndel en Arnoud van Kuijk gingen geweldig het eerste uur. Arnaud: “We lagen aan de kop van het veld en waren vast van plan dat zo te houden. Jammer genoeg ging de brandstofpomp kapot en de motor deed helemaal niets meer. We zijn heel lang bezig geweest in de pitstraat en uiteindelijk liep de machine, maar we konden ons niet meer kwalificeren voor de totaaluitslag.”

TET Endurance reed de wedstrijd uit, maar ook zij reden te weinig ronden – DNF. Ingmar de Weerdt: “Eerst de ontsteking, toen de voetpakking en zo ging het nog even door.”

Het erepodium. Achterste rij vlnr: John Megens, Marcel Geurts (2e vintageklasse); Ted Haanappel, Ynke Piersma (1e vintage en overall); Ruud Pothoven, samen met Tijl Schimmel (geheel rechts) 3e prijs vintageklasse. Voorste rij: Frank en Bart Schouren (2e Youngtimers); Xavier van Duffelen (samen met zijn vader Herman (achterste rij) 3e youngtimers; Aart van Arkel en Jamie de Kuijer, winnaars youngtimers.

De prachtige Laverda van Marc en Paul Weytens stopte ermee na 21 ronden, de Laverda van Otte in Bert Schakel idem na 31 ronden. Marian van Beveren strandde in haar veertiende ronde met een kapotte ontsteking tussen bocht 8 en 9 en kon daar niet meer wegkomen zolang de wedstrijd duurde. Haar teamgenoten verkeerden twee uur in onzekerheid. Lag zij op haar kop in een slot, of was alles OK? Dat viel mee. Hans van der Starre moest de Cagiva Elefant parkeren in de pitstraat. Hans: “Hij liep al een beetje anders dan anders. Nadat we de motor hadden stilgezet kregen we hem nooit meer aan de gang.”

Dat waren dan de mensen met pech. Het allergrootste merendeel reed de drie uren met een kamerbrede glimlach achter het helmvizier. “We zouden eigenlijk maar één keer meedoen”, zei Mathieu van Kessel van Team Rumaracing. “Voor ons was het een geslaagde race. Jammer van de kapotte versnellingsbak. De tweede versnelling lag er al in het begin uit. Maar wat was dit leuk. We zijn totaal verkocht.” Een mening die gedeeld wordt door alle medecoureurs, de organisatie en het publiek.

Resten vele woorden van dank aan alle officials en vrijwilligers van de stichting Wegrace Oss en de SAM, zonder wie dit evenement niet mogelijk was geweest.

Uitslagen

De uitslagen

Circuit Paalgraven