Verslag Avondendurance Aalsmeer 2011
DRIE FANTASTISCHE UREN IN AALSMEER
Een terugblik op de uitstekend verlopen SAM-drie-uurs-endurance op het HIBRA-circuit te Aalsmeer. Na een snel begin tijdens een aanvankelijk drukkende nazomeravond sloeg het weer halverwege om: zware slagregens, enorme bliksemflitsen, wasem in ‘t vizier, iedereen een nat kruis en uitzicht nul. Desondanks: zingend reden de coureurs hun ronden. Ieders oordeel was eensluidend: deze nachtelijke race-uitspatting was een ongelooflijke ervaring. Dat vonden de toeschouwers, de lokale organisatie, de mensen van SAM Motorsport, de pitcrews plus aanhang en de coureurs. Zelfs degenen die uitvielen of die een schuivertje hadden gemaakt waren het daar roerend over eens. Volgend jaar weer?
n de pits staan de coureurs klaar voor hun eerste circuitverkenning. Het is nog net even licht.
Foto: © SAM Motorsport
AALSMEER: VERSLAG VAN EEN RACE-OFFICIAL
HIBRA-MOTORWEEKEND IN AALSMEER
Momenteel zit ik nog na te genieten van de Endurance. Nu wil ik natuurlijk vertellen dat de CRT-demo van zondag ook fantastisch verliep, maar ja, beide achter elkaar door, dat voel ik wel. Tussen de endurance van de SAM en de zondagse demo van het CRT (die trouwens ook veel geluk had doordat het droog bleef) zat een kort nachtje. Maar goed, ik heb het nu over de klassieke demo-endurance van de SAM.
RIJDEN IN HET DONKER
In de voorbereiding kon je natuurlijk de spanning wel proeven, bij de rijders en de officials. Wat me ook niet ontging was dat de begeleidende dames soms nog zenuwachtiger waren dan een rijder zelf. Op de endurance kreeg ik samen met een collega, die ik wel eens bezig zag in Vlagtwedde, de verantwoordelijkheid in de pitsstraat. Ik nam de ingang en hij de uitgang, de baanoprit. Aan het eind werd het weer wat guur, maar de ergste buien bleven buiten het circuit. Het was vroeger donker dan verwacht en de regen gaf een extra dimensie aan de demo.
Proefondervindelijk merkten we dat in het donker rijden toch een ander verhaal wordt. Maar ja, we wilden langeafstandsraces doen, dus dan kan dat er bij horen. Ik had als hulpmiddel een geluidssignaal. Als er een rijder binnen kwam in de pits was dat wel hard nodig, want op het oog alléén werd het steeds lastiger in het donker. De meeste rijders werkten prima mee en reden de pitstraat rechts van de weg voorbij; dan was het duidelijk dat ze niet binnen wilden komen. Een enkeling hield het midden of de linkerzijde en dan is het voor de pitsbaco lastig om te bekijken wat die rijder wil. Maar okee, alles moeten we leren en uiteindelijk was het een geweldige demo.
De Le Mans start! Vooraan de Yamaha SRX600 ééncilinder van team Bort Koelewijn. Ted Haanappel daarachter met de Guzzi V50 (verbouwd tot 750). Dan nummer 571, de Honda XBR500 single van de latere winnaar gelijkmatigheid. Daar weer achter de net iets te jonge Duc, maar uiterst mooi en sportief gereden, dus prima. Dan moet daar ook ergens een Guzzi Le Mans bij staan. Vervolgens het team Verhaaf-Kennepohl met de multicilinder; net iets naar voren komend ook de tweede Honda dikke zespitter. Dan met twee lampen de Laverda 750 twin1986 van Henk Geesink. Daarachter: weet ik niet , kan de 650 Yam van de Harlingers zijn; dan Eijkelenboom op de groene Harris Kawa. Uit de rij komt al een Yamaha RD350 LC tevoorschijn, dan de BMW van Goenendijk-Hersevoort-Groenendijk en daar weer achter vermoedelijk de Aermacchi 250. Foto Martijn Bouterse.
VERSTRALERS, FIETSLAMPEN EN KNIPPERLICHTEN
Omdat het een endurance bij nacht werd, was het absoluut uniek. De motoren leer je herkennen aan de eigenaardigheid van hun koplampschijnwerper. Team Motorsport Harlingen – Festina Lente met de Yamaha XS650 had de grootste koplamp. Het team Henk de Vries – Tjerk de Boer onbetwist de kleinste. Het team met de Moto Guzzi V50 (Ted Haanappel en zijn teamgenote Nynke Piersma) hadden speciaal voor de endurance een geheel nieuwe koplampunit gelast, met twee van die dikke tieten licht er op. Het team van Bort Koelewijn – Peter van Ravenzwaaij met de Yamaha SRX600 single had daarbij nog een knipperfunktie. Het BMW-team van rijders Ronald Groenendijk, John Hersevoort en Martien Groenendijk had de op een na grootste (van de lampen bedoel ik dan).
Het Laverdateam van Henk Geesink, en Chris van Essen, dat het goed deed, kreeg pakweg een kwartier voor het einde te maken met een defecte benzinepomp. Maar ja, drie uur is ook wat anders dan een manche van 20 minuten. De lichtste motor (en een oudje!) was de Aermacchi 250 cc van team Gerard Wezel en Jeroen Meijer. Helaas had die motor iets te veel technische storingen om een rol van betekenis te kunnen spelen in de uitslag van de regelmatigheid. We hopen toch dat deze mooie motor nog vaker te bezichtigen zal zijn op een ander evenement.
GROTE NAMEN
We hadden ook grote namen uit de enduranceperiode, bijvoorbeeld Harry van der Kruijs en Ton van Schijndel. Helaas haalden zij door mechanische ongemakken het einde niet. Team Wagemakers, ook al zo’n rijder met de endurancehistorie aan zijn broek kwam met zijn originele Egli Honda 750, die in 1972 speciaal was geprepareerd voor de 24 uur van Oss. Maar ja, ook deze motor kwam niet tot het einde. Dat gaf verder ook niks, alleen het feit dat deze motor aanwezig was is al prachtig.
De totaaluitslag zal nog wel verschijnen op www.sammotorsport.nl via het secretariaat, oftewel Riet Welvaart. Wat ik wel heb onthouden is dat het team Dick Aafjes – Dicky Beets als winnaar kon worden genoteerd. U zult zich misschien afvragen: hoe kun je nu in het donker alles goed bijhouden? Dat is bij de SAM-endurance mooi opgelost, want de rijders reden met een transponder. De uitslag mag je rustig aannemen als de meest correcte uitslag die er te maken valt.
GEWELDIG MOOI
In elk geval is de totaalinduk van de langeafstandsdemo in Aalsmeer te kwalificeren als geweldig mooi en oergezellig, met alle aspecten van een langeafstandswedstrijd, zoals nacht en ontij, regen, nattigheid en improvisatie. Niks ten nadele van een gewone klassieke racedemo, dat is ook prachtig, maar een drieuursrace, dat is toch wel NET even wat anders.
Nu kwam ik de volgende dag in het rennerskwartier van CRT ook mensen tegen, die het maar raar vonden allemaal, dat rijden in de avond, maar dat moeten ze zelf weten. Wij vonden het geweldig leuk om te doen! Natuurlijk waren ook wij van te voren benieuwd hoe het zou gaan, maar ik geef het SAM-kader en de HIBRA-vrijwilligers een compliment. Het was prachtig. Ook mag opgemerkt worden dat de discipline van de SAM-rijders perfect was. Bij endurance is de grootste drukte in de pitstraat en daar ging het prima. Het was van te voren natuurlijk de vraag of het zou lukken om na pakweg dertig jaar weer een langeafstandsevement te organiseren. Nou, het is gelukt, zeker en vast. Mochten ze ooit weer een drieuurs mogen organiseren, dan moet u zeker even komen kijken.
Henk Miedema,
Baanpost Pitstraat 1
DE UITSLAGEN
Slechts negen teams hebben zich kunnen klasseren voor de regelmatigheidscup. De andere negen vielen buiten de uitslag.
Verder ontvingen wij van de wedstrijdleiding overzichten van alle passages langs de start-finishlijn en van de resultaten per team. Zie daarvoor de downloads.
FOTO’S
De foto’s van onze hoffotografe, Inge van Hesteren staan in het SAM-fotoalbum.
De foto’s van Martijn Bouterse, M & M fotografie.
https://picasaweb.google.com/menmfotografie/110910_HiBRA_selectie?authuser=0&authkey=Gv1sRgCMrvgvGBv6P34wE&feat=directlink
En deze van dezelfde fotograaf:
Op de HIBRA-site troffen we een fotoalbum aan van Cees Stijnman.
Van Betsy van der Kruijs Fotografie vonden we een half jaar later nog een album: Hibra Aalsmeer.
EINDUITSLAG 3-UURS AVONDENDURANCE AALSMEER – 10 SEPTEMBER 2011
| 1e | Dick Aafjes | Dick Beets | Honda 500 (1985) | 29:48.4290000 | Dick en Dick |
| 2e | Mario Eikelenboom | Jaap Eikelenboom | Harris Kawasaki (10982) | 29:56.4020000 | Motoport Uithoorn |
| 3e | Henk de Vries | Tjerk de Boer | Drixton Honda (1970) | 32:10.2160000 | de Vries-de Boer |
| 4e | Bort Koelewijn | Peter van Ravenzwaay | Yamaha SRX 600 (1985) | 33:04.0750000 | "De Gringo's" |
| 5e | Ronald Groenendijk | John Hersevoort/Martien Groenendijk | BMW | 33:39.0920000 | Groenendijk/Hersevoort |
| 6e | Ben Kennepohl | Evert Verhaaf | Honda CBX (1979) | 38:57.6820000 | KicXstart-"Kikker" |
| 7e | Gijs van Hesteren | Tajan van der Wiel | Yamaha XS 650 ( 1972) | 39:21.7430000 | Motorsport Harlingen-Festina Lente |
| 8e | Gert Moes | Dick Bartels | Yamaha RD 350LC YVPS ( 1983) | 55:00.4860000 | Gert Moes/Dick Bartels |
| 9e | Jaap Groeneveld | Kees Bouwmeester | Moto Guzzi Le Mans (1982) | 1:17:20.8090000 | Groeneveld-Bouwmeester |
REACTIES
Winnaar Dick Aafjes was enthousiast: “Zelfs de regen deerde ons niet. De saamhorigheid in de pitstraat, niemand die in de weg liep.
Voor ons graag volgend jaar weer. Maar of dat gebeurt?”
Gert Moes meldt: “Ook van het team Gert Moes en Dick Bartels krijgt de organisatie complimenten voor hetgeen ze hebben geregeld. Al waren we al uitgeput na het strobalen uitzetten! Onze tweetakt Yamaha heeft het zonder grote problemen uitgehouden. Top, top!”
Dick Bartels, teamgenoot van Gert, is het daarmee eens. “Superleuk evenement,samen met Gert Moes op een Yamaha RD350 YPVS de 3 uur gereden. Hoop dat we volgend jaar weer de kans krijgen.”
En Ruud Bom schreef ons: “Namens het “Grumpy Old Men Racing Team” alle officials bedankt dat jullie deze fantastische race mede hebben mogelijk gemaakt. Onze Yamaha tweetakt (nr.13) deed het perfect. Het was een feest om mee te doen. Hopelijk gaat dit een vervolg hebben. TOP!”
Rob Dolfing: “Het Grumpy Old Men team heeft genoten van de 3 uurs race. En met onze RD350LC uitgereden. Tijdens de race wel een koppelingskabel gebroken waardoor we wat langer in de pits stonden, maar dat hoort erbij. Top, volgend jaar weer.”
Ook Evert Verhaaf geeft als altijd zijn mening: “Supertoffe avond, voor herhaling vatbaar. De regen hoort er ook wel een beetje bij om het spannend te maken .”
Mark de Vink ging onvrijwillig horizontaal met de CBX-1000 zescilinder van team Van der Bunte. Hij heeft gemengde gevoelens. “De deuk in het ego is het ergste, daarna de schade aan de CBX. Sorry, Tonnie. Mijn linkerelleboog is nog altijd erg pijnlijk, maar dat gaat vast wel weer over. Ik had ‘m toch liever uitgereden. Nu heb ik er een erg onvoldaan gevoel aan overgehouden. “
Mark moet het zich niet teveel aantrekken. Elke motorracer weet het: je hebt coureurs die wel eens gevallen zijn en coureurs die binnenkort gaan vallen. Bovendien, iedereen zag dat het rijden met de motor een hele kluif was, zeker onder de matige weersomstandigheden. Het andere CBX-team had het evenmin gemakkelijk.
Mark voegt eraan toe: “De motoren waren misschien niet echt geschikt voor een endurance. Ze pakten vanaf lagere toeren moeilijk op. De wegligging was nogal wennen. Volgend jaar graag weer, maar dan op m’n eigen Pantah.”
Ach, de toeschouwers en de organisatie vonden het inzetten van de zware zescilinders spannend en moedig. We begrijpen het wel: een Ducatirijder kan je weglokken van zijn fiets, maar overlopen naar een ander merk zal hij nooit.
Tajan van der Wiel van Motorsport Harlingen verreed voor het eerst in dertig jaar een wedstrijd. “Het ging prima, al moest ik weer even wennen aan de voorvork van zo’n bijna veertig jaar oude machine. Die voelde bij het remmen aan alsof hij van rubber was! Verder een zeer leuk evenement. Volgend jaar hebben we de Japauto Honda klaar!”
Hij was teammaat van mede-Harlinger Gijs van Hesteren. Hun ’72 Yamaha XS650 (nou ja, doe maar 750) liep vlekkeloos. Op een afgebroken achterlichtsteun en een op het eind hakerige versnellingsbak na liep de machine perfect.
Het stichtingsbestuur van HIBRA vond het een unieke motorsportavond. “De deelnemers hebben er echt een prachtige show en voorstelling van gemaakt, Starten bij licht, dan schemer en later in het donker rijden. De rijderswissels, tanken, reparaties, etc. Prachtig om te zien en te beleven. Wij zijn er in principe wel voor in om het volgend jaar weer te organiseren, maar ook andere partijen moeten hier hun zegje over doen. Wij vonden de eerste aflevering van de drie uur van Aalsmeer echt top! Hopelijk tot volgend jaar!”
ENDURANCE-ERVARINGEN VAN COUREUR VERHAAF
3-UURS ENDURANCERACE AALSMEER
Zoals steeds na een racedemo blogt Evert Verhaaf op Hyves over de avonturen die hij beleeft met zijn Arwidson 350cc Yamaha uit 1972 – dit keer ook met een Honda! Wij mogen de tekst gebruiken voor de site van SAM Motorsport.
Vorige week een telefoontje of ik een drieuurs race wilde rijden in Aalsmeer. Daar had ik wel oren naar. Ik zal gaan rijden met Ben Kennepohl van het motorblad KicXstart en de motor wordt een Honda CBX 1000 zescilinder. Die kregen we aangeboden door Tonnie van der Bunte, die zelf ook mee doet met een gastrijder. Ook een met weinig haar, net als ik, namelijk Mark de Vink.
Na een telefoontje naar Tonnie van der Bunte hebben we een keer proefgereden om een beetje te wennen. Ik was het CBX rijden nog niet verleerd. Zaterdag om 16:00 uur afgesproken in Aalsmeer om alles klaar te zetten en kennis te maken met de jongens van de pitcrew. We moesten de motor nog laten keuren, inschrijven, transponder voor de rondetijden monteren en overleggen met onze crew hoe we het gaan doen bij een pitstop – met name wanneer naar binnen komen, wanneer benzine bijvullen en hoelang rijden per beurt. Voor we gingen rijden heb ik nog een aantal foto’s gemaakt van de motoren, de rijders, de pitborden en de jongens van de crew. Ik hoop dat het mooie foto’s zijn, want dat zijn leuke herinneringen voor later.
LE MANS
De wedstrijd begon met een Le Mans start, dat wil zeggen: de motor aan de overkant en na aftellen hard naar de motor lopen en wegrijden. Ik had zoiets van: ik loop wel hard naar de motor toe, maar laat er maar een koppel voorgaan. Ik heb geen zin om bij de eerste bocht in het gedrang opgesloten te zitten. Er zijn altijd rijders die denken dat ze bij de eerste bocht een wedstrijd kunnen winnen. Het streven van Ben en mij was uitrijden en hopen op uitvallers. Daarmee bedoel ik niet dat ze op de plaat moeten gaan, want dat gun ik niemand.
Na de eerste run binnenkomen en motor overgeven liep gesmeerd. Eerst maar eens veel drinken en terwijl ik zat te wachten had ik zoiets van: potver, ik ben nu al moe! Dat wordt wat. Maar ik heb later nergens geen last meer van gehad. Ben ging ook lekker en een kwartier is zo voorbij en ik mocht weer. Op een bepaald moment begon het te regenen en daar wordt je niet vrolijker van, vooral niet in het donker. Het probleem is dat je je rempunten aan moet passen en ook niet over de reparatieteerplekken moet rijden, want die werden spekglad. Tempo naar beneden en geconcentreerd blijven. Links en rechts gingen er jongens bij liggen en dan blijf je wel wakker!
Ons andere team ging helaas ook onderuit en dat is jammer voor team en eigenaar. Ik was graag met twee CBX’en binnengekomen. Het weer werd steeds slechter en ik was blij dat het om 22.30 uur was afgelopen. We liepen als een stel verzopen katten rond te soppen.
WE HEBBEN HET GEFLIKT
De laatste tien minuten is het spannend. Veel water, donder en bliksem en Ben heeft het laatste stuk gereden. De laatste ronde ben je blij als je de koplamp aan ziet komen en over de streep ziet gaan. Het is toch een lekker gevoel om te kunnen zeggen: we hebben het samen maar mooi geflikt! Later in de regen alles in moeten pakken, dat was eigenlijk het enige minpuntje van de hele avond.
Bij de prijsuitreiking kregen we te horen dat we zesde waren geworden van de twintig teams en daar had ik van te voren voor willen tekenen. Al met al een superdag, die ‘s morgens begon met een bepaalde onfitheid die je wel eens heb na een bruiloft. Voor Tonnie: bedankt, ik vond het super dat we jouw motor mochten gebruiken en Ben, bedankt dat ik je teammaat mocht zijn!
HET HIBRA-BESTUUR
Afgelopen weekend en met name de zaterdagavond (de 3 uur van Aalsmeer) was een schot in de roos. Voor (klassiek) motorsportminnend Nederland een prachtig nieuw fenomeen. Na alle tegenwerkingen in het voortraject van diversen kanten, is het door de vastberadenheid gelukt om in samenwerking met de SAM de eerste 3 uur van Aalsmeer neer te zetten.
Alle spannende facetten van lange afstandrace hebben we meegemaakt: licht, schemer, nacht, dreigend onweer, regen, rijderswissels, bijtanken, reparaties, etc.. En dan de coureurs: alle complimenten, safe en met verstand gereden!
Wij hebben echt heel veel positieve reacties via de mail, telefoon en ook afgelopen zondag tijdens Het “gewone “ HiBRA programma van onze gasten en sponsors. TOP! Ook op de site van de SAM zijn de reacties positief., ook mooie foto’s en filmpjes. Kortom, het ruikt naar meer. Er komt er nog een evaluatie met de SAM , laten wij na de evaluatie bekijken wat de mogelijkheden zijn voor een volgende editie van de 3 uur van Aalsmeer. Een ieder nog bedankt voor haar of zijn inzet!
Cees Eikelenboom, voorzitter Stichting HiBRA
VIDEO: NACHTRACEN TE AALSMEER
3-URENRACE AALSMEER
De eerste video die we binnenkregen, met een nachtimpressie van de langeafstandsdemo. Jammer dat het geluid wat minder is. De beelden spreken echter voor zich. Kijk voor meer video’s op het YouTubekanaal van SAM.
REACTIES
Winnaar Dick Aafjes was enthousiast: “Zelfs de regen deerde ons niet. De saamhorigheid in de pitstraat, niemand die in de weg liep.
Voor ons graag volgend jaar weer. Maar of dat gebeurt?”
Gert Moes meldt: “Ook van het team Gert Moes en Dick Bartels krijgt de organisatie complimenten voor hetgeen ze hebben geregeld. Al waren we al uitgeput na het strobalen uitzetten! Onze tweetakt Yamaha heeft het zonder grote problemen uitgehouden. Top, top!”
Dick Bartels, teamgenoot van Gert, is het daarmee eens. “Superleuk evenement,samen met Gert Moes op een Yamaha RD350 YPVS de 3 uur gereden. Hoop dat we volgend jaar weer de kans krijgen.”
En Ruud Bom schreef ons: “Namens het “Grumpy Old Men Racing Team” alle officials bedankt dat jullie deze fantastische race mede hebben mogelijk gemaakt. Onze Yamaha tweetakt (nr.13) deed het perfect. Het was een feest om mee te doen. Hopelijk gaat dit een vervolg hebben. TOP!”
Rob Dolfing: “Het Grumpy Old Men team heeft genoten van de 3 uurs race. En met onze RD350LC uitgereden. Tijdens de race wel een koppelingskabel gebroken waardoor we wat langer in de pits stonden, maar dat hoort erbij. Top, volgend jaar weer.”
Ook Evert Verhaaf geeft als altijd zijn mening: “Supertoffe avond, voor herhaling vatbaar. De regen hoort er ook wel een beetje bij om het spannend te maken .”
Mark de Vink ging onvrijwillig horizontaal met de CBX-1000 zescilinder van team Van der Bunte. Hij heeft gemengde gevoelens. “De deuk in het ego is het ergste, daarna de schade aan de CBX. Sorry, Tonnie. Mijn linkerelleboog is nog altijd erg pijnlijk, maar dat gaat vast wel weer over. Ik had ‘m toch liever uitgereden. Nu heb ik er een erg onvoldaan gevoel aan overgehouden. “
Mark moet het zich niet teveel aantrekken. Elke motorracer weet het: je hebt coureurs die wel eens gevallen zijn en coureurs die binnenkort gaan vallen. Bovendien, iedereen zag dat het rijden met de motor een hele kluif was, zeker onder de matige weersomstandigheden. Het andere CBX-team had het evenmin gemakkelijk.
Mark voegt eraan toe: “De motoren waren misschien niet echt geschikt voor een endurance. Ze pakten vanaf lagere toeren moeilijk op. De wegligging was nogal wennen. Volgend jaar graag weer, maar dan op m’n eigen Pantah.”
Ach, de toeschouwers en de organisatie vonden het inzetten van de zware zescilinders spannend en moedig. We begrijpen het wel: een Ducatirijder kan je weglokken van zijn fiets, maar overlopen naar een ander merk zal hij nooit.
Tajan van der Wiel van Motorsport Harlingen verreed voor het eerst in dertig jaar een wedstrijd. “Het ging prima, al moest ik weer even wennen aan de voorvork van zo’n bijna veertig jaar oude machine. Die voelde bij het remmen aan alsof hij van rubber was! Verder een zeer leuk evenement. Volgend jaar hebben we de Japauto Honda klaar!”
Hij was teammaat van mede-Harlinger Gijs van Hesteren. Hun ’72 Yamaha XS650 (nou ja, doe maar 750) liep vlekkeloos. Op een afgebroken achterlichtsteun en een op het eind hakerige versnellingsbak na liep de machine perfect.
Het stichtingsbestuur van HIBRA vond het een unieke motorsportavond. “De deelnemers hebben er echt een prachtige show en voorstelling van gemaakt, Starten bij licht, dan schemer en later in het donker rijden. De rijderswissels, tanken, reparaties, etc. Prachtig om te zien en te beleven. Wij zijn er in principe wel voor in om het volgend jaar weer te organiseren, maar ook andere partijen moeten hier hun zegje over doen. Wij vonden de eerste aflevering van de drie uur van Aalsmeer echt top! Hopelijk tot volgend jaar!”
ENDURANCE-ERVARINGEN VAN COUREUR VERHAAF
3-UURS ENDURANCERACE AALSMEER
Zoals steeds na een racedemo blogt Evert Verhaaf op Hyves over de avonturen die hij beleeft met zijn Arwidson 350cc Yamaha uit 1972 – dit keer ook met een Honda! Wij mogen de tekst gebruiken voor de site van SAM Motorsport.
Vorige week een telefoontje of ik een drieuurs race wilde rijden in Aalsmeer. Daar had ik wel oren naar. Ik zal gaan rijden met Ben Kennepohl van het motorblad KicXstart en de motor wordt een Honda CBX 1000 zescilinder. Die kregen we aangeboden door Tonnie van der Bunte, die zelf ook mee doet met een gastrijder. Ook een met weinig haar, net als ik, namelijk Mark de Vink.
Na een telefoontje naar Tonnie van der Bunte hebben we een keer proefgereden om een beetje te wennen. Ik was het CBX rijden nog niet verleerd. Zaterdag om 16:00 uur afgesproken in Aalsmeer om alles klaar te zetten en kennis te maken met de jongens van de pitcrew. We moesten de motor nog laten keuren, inschrijven, transponder voor de rondetijden monteren en overleggen met onze crew hoe we het gaan doen bij een pitstop – met name wanneer naar binnen komen, wanneer benzine bijvullen en hoelang rijden per beurt. Voor we gingen rijden heb ik nog een aantal foto’s gemaakt van de motoren, de rijders, de pitborden en de jongens van de crew. Ik hoop dat het mooie foto’s zijn, want dat zijn leuke herinneringen voor later.
LE MANS
De wedstrijd begon met een Le Mans start, dat wil zeggen: de motor aan de overkant en na aftellen hard naar de motor lopen en wegrijden. Ik had zoiets van: ik loop wel hard naar de motor toe, maar laat er maar een koppel voorgaan. Ik heb geen zin om bij de eerste bocht in het gedrang opgesloten te zitten. Er zijn altijd rijders die denken dat ze bij de eerste bocht een wedstrijd kunnen winnen. Het streven van Ben en mij was uitrijden en hopen op uitvallers. Daarmee bedoel ik niet dat ze op de plaat moeten gaan, want dat gun ik niemand.
Na de eerste run binnenkomen en motor overgeven liep gesmeerd. Eerst maar eens veel drinken en terwijl ik zat te wachten had ik zoiets van: potver, ik ben nu al moe! Dat wordt wat. Maar ik heb later nergens geen last meer van gehad. Ben ging ook lekker en een kwartier is zo voorbij en ik mocht weer. Op een bepaald moment begon het te regenen en daar wordt je niet vrolijker van, vooral niet in het donker. Het probleem is dat je je rempunten aan moet passen en ook niet over de reparatieteerplekken moet rijden, want die werden spekglad. Tempo naar beneden en geconcentreerd blijven. Links en rechts gingen er jongens bij liggen en dan blijf je wel wakker!
Ons andere team ging helaas ook onderuit en dat is jammer voor team en eigenaar. Ik was graag met twee CBX’en binnengekomen. Het weer werd steeds slechter en ik was blij dat het om 22.30 uur was afgelopen. We liepen als een stel verzopen katten rond te soppen.
WE HEBBEN HET GEFLIKT
De laatste tien minuten is het spannend. Veel water, donder en bliksem en Ben heeft het laatste stuk gereden. De laatste ronde ben je blij als je de koplamp aan ziet komen en over de streep ziet gaan. Het is toch een lekker gevoel om te kunnen zeggen: we hebben het samen maar mooi geflikt! Later in de regen alles in moeten pakken, dat was eigenlijk het enige minpuntje van de hele avond.
Bij de prijsuitreiking kregen we te horen dat we zesde waren geworden van de twintig teams en daar had ik van te voren voor willen tekenen. Al met al een superdag, die ‘s morgens begon met een bepaalde onfitheid die je wel eens heb na een bruiloft. Voor Tonnie: bedankt, ik vond het super dat we jouw motor mochten gebruiken en Ben, bedankt dat ik je teammaat mocht zijn!
HET HIBRA-BESTUUR
Afgelopen weekend en met name de zaterdagavond (de 3 uur van Aalsmeer) was een schot in de roos. Voor (klassiek) motorsportminnend Nederland een prachtig nieuw fenomeen. Na alle tegenwerkingen in het voortraject van diversen kanten, is het door de vastberadenheid gelukt om in samenwerking met de SAM de eerste 3 uur van Aalsmeer neer te zetten.
Alle spannende facetten van lange afstandrace hebben we meegemaakt: licht, schemer, nacht, dreigend onweer, regen, rijderswissels, bijtanken, reparaties, etc.. En dan de coureurs: alle complimenten, safe en met verstand gereden!
Wij hebben echt heel veel positieve reacties via de mail, telefoon en ook afgelopen zondag tijdens Het “gewone “ HiBRA programma van onze gasten en sponsors. TOP! Ook op de site van de SAM zijn de reacties positief., ook mooie foto’s en filmpjes. Kortom, het ruikt naar meer. Er komt er nog een evaluatie met de SAM , laten wij na de evaluatie bekijken wat de mogelijkheden zijn voor een volgende editie van de 3 uur van Aalsmeer. Een ieder nog bedankt voor haar of zijn inzet!
Cees Eikelenboom, voorzitter Stichting HiBRA
VIDEO: NACHTRACEN TE AALSMEER
3-URENRACE AALSMEER
De eerste video die we binnenkregen, met een nachtimpressie van de langeafstandsdemo. Jammer dat het geluid wat minder is. De beelden spreken echter voor zich. Kijk voor meer video’s op het YouTubekanaal van SAM.
© Eric, Motorsport Harlingen
HIBRA AALSMEER 2011
Opnamen van de SAM drieuurs avondendurance voor klassieke motoren en de CRT-wedstrijden de dag daarop. De video is van HD-kwaliteit; met dank aan Spanknieuws
VANUIT HET ZADEL
Video met de helmcamera van Mark de Vink.
Team Tonnie van der Bunte – Mark de Vink – Honda CBX-1000 zescilinder.
Stint 1.
© Mark de Vink, Markymark Racing
DE TEAMS
| 1 e Rijder | 2e Rijder | Motor | Bouwjaar | Startnummer | Team |
|---|---|---|---|---|---|
| Dick Aafjes | Dick Beets | Honda 500 | 1985 | 571 | |
| Tonnie van der Bunte | Mark de Vink | Honda CBX | 1978 | 6 | CBX1000 Team 1 |
| Rob Dolfing | Ruud Bom | Yamaha RD 350 LC | 1981 | 13 | Grumpy Old Man Racing Team |
| Mario Eikelenboom | Jaap Eikelenboom | Harris Kawasaki | 1982 | 77 | |
| Henk Geesink | Chris van Essen | Laverda 750S | 1986 | 7 | |
| Ronald Groenendijk | John Hersevoort en Martien Groenendijk | BMW | 1958 | 747 | |
| Jaap Groeneveld | Kees Bouwmeester | Moto Guzzi Le Mans | 1982 | 10 | |
| Remco Haanappel | Feiko de Boer | Ducati 748 | 1986 | 5 | |
| Ted Haanappel | Ynke Piersma | Moto Guzzi V50 | 1981 | 50 | |
| Ed Heining | Eddy Bron | Honda Bol d'or | 1984 | 52 | |
| Gijs van Hesteren | Tajan van der Wiel | Yamaha XS 650 | 1972 | 91 | Motorsport Harlingen - Festina Lente |
| Ben Kennepohl | Evert Verhaaf | Honda CBX | 1978 | 9 | Kickxstart - 'Kikker' |
| Bort Koelewijn | Peter van Ravenzwaaij | Yamaha SRX 600 | 1985 | 84 | |
| Gert Moes | Dick Bartels | Yamaha RD350 LC YVPS | 1983 | 317 | |
| Tonny van Schijndel | Harrie van der Kruijs | Honda 750 | 1975 | 8 | Voxonda |
| Henk de Vries | Tjerk de Boer | Drixton Honda | 1970 | 35 | |
| Jan Wagemakers | Robby Wagemakers | EGLI-Honda EVH750 K2 | 1972 | 756 | |
| Gerard Wezel | Jeroen Meijer | Aermacchi 250 | 1971 | 118 | Van der Veldt Bronbemaling |
DE POSTER
HET CIRCUIT
