De Drieëneenhalve Uren van Elst

Geplaatst op 20 juni 2013 Tekst: Gijs van Hesteren Foto’s: Inge van Hesteren Voor het eerst vond te Elst een langeafstandswedstrijd plaats in de avonduren. Het evenement ging vooraf aan de TT van Elst, die op zondag werd verreden. Een van de meest opvallende karakteristieken van de baan is de ‘jump’.

Spanning

Al vóór de start liep de spanning op. Moesten de teams zich zorgen maken over de intussen al befaamde ‘Jump’ in het circuit? “Er komt tóch geen chicane,” kondigde SAM-voorzitter Evert Welvaart aan tijdens de overigens matig bezochte rijdersbespreking. “We rekenen op het gezond verstand van de teams. En denk eraan: we rijden hier géén race, maar een regelmatigheidsdemonstratie. Voor respectloos rijden geven we een rode vlag!”

Rijdersbespreking Welvaart gaf nog meer adviezen, onder andere over de sanitaire stops in de pits. Het was de organissatie niet gelukt om een toiletgelegenheid te plaatsen. “Dus nu gaan, ophouden, of plassen op de milieumat!” zei Otto Koeter. We vroegen enkele teams naar hun verwachtingen. “Ik ga heel veel achterlampjes verkopen, voor de hoofdprijs!” zei Cees Eikelenboom, die een grote voorraad had ingeslagen.

De wedstrijd

Tijdens de endurance liepen we af en toe langs de teams. Daar heeft uw verslaggever alle tijd voor gehad, want helaas, al na een half uur gaf de CB750 Japauto Honda de strijd op. Ach, driemaal is scheepsrecht. Wim Hendriks, teamlid van het BRS Suspension Works Team 1, had het zwaar.”Deze baan is echt heel moeilijk. Er zijn geen rustpunten, heel veel knikjes in het circuit en dat met onze zware Honda VFR000R. De 260 kilo maken het er niet makkelijker op.” Wim wist op dat moment nog niet dat hij samen met Stefan Meijer uiteindelijk als winnaar zou worden uitgeroepen… SAM-wedstrijdleider Berend Roke was halverwege de avond tevreden. We spraken hem tijdens de lange pauze die was ingelast voor team Izanagi. “We hebben weinig uitvallers gezien. het duurt nu een beetje lang, maar we plakken er een half uur extra aan vast. Gelukkig gaat het naar omstandigheden goed met Cees Marbus. Ik zie dat de rijders goed rekening houden met elkaars kwaliteiten en beperkingen. Ik ga er van uit dat we de endurance nu in één keer uitrijden.” Ynke Piersma van team Paulus liet weten dat de Moto Guzzi foutloos liep. Beide teamleden reden rondjes omstreeks de 1 minuut 11 seconden. “Ik vind dit een leuk, prettig circuitje. Het voelt goed. Ik rijd ruim binnen mijn marges.”

Team Paulus met de Moto Guzzi Een van de nieuwe teams in de SAM-endurances was dat van Gerrit Timmermans en Marion Vermeulen, die aan het eind goed waren voor een zevende plaats. Marion had een week eerder haar motorrijbewijs gehaald en verreed met deze 3 Uren haar eerste wedstrijd op een afgesloten circuit ooit. Ze zat er niet mee. Blijmoedig vertelde ze: “Ik houd gewoon de ideale lijn aan. Dat heeft Gerrit me heel goed uitgelegd. Hij is rij-instructeur en heeft gereden bij de NMB in het begin van de jaren tachtig. Zolang ik de goede lijnen rijd, moeten de anderen gewoon om mij heen sturen, volgens Gerrit.” “Erg snel ging het allemaal niet,” klaagden sommige meer ervaren teams, toen uw verslaggever ernaar vroeg. Maar ze begrepen heel goed, dat de SAM er is voor iedereen en dat er altijd ruimte voor instappers moet zijn. Ze konden best even wachten. En wat Marion en Gerrit betreft, met die zevende plek konden zij tevreden naar huis.

Team de Molen, Met Gerrit Timmermans en Marion Vermeulen

De prijsuitreiking

Berend Roke had gelijk gekregen. In één keer reden de SAM’ers de endurance tot een goed einde. Vermoeide, maar opgetogen gezichten bij de prijsuitreiking. Loon naar werken voor Team Motortuning; Leo en Adrie Spierings haalden de tweede prijs binnen met hun P&M Honda CB750. “Dat halve uur langer vond ik heel fijn,” zei Leo. “Dat had nog wel wat langer kunnen duren wat mij betreft!”

De tweede plaats voor Team Motortuning.nl van Leo en Adrie Spierings En de eersteprijswinnaars Wim en Stefan konden weinig beters voortbrengen dan een “Hartstikke mooi, dank je wel!” “Dit keer geen eerste prijs voor jullie, zoals in Oss, hé?” vroeg uw verslaggever aan Ted Haanappel van Team Paulus. “Tja, de versnellingsbak bleef hangen in zijn vijf. En ik had nogal wat last van mijn rechterhand, nadat ik werd getorpedeerd in Overasselt. Maar we zijn wél gefinisht!” Altijd nog goed voor een negende plek, bleek uiteindelijk. Grote organisator Jan van Dam tot slot: “Na afloop van de weggeregende demo van vorig jaar voegde ik nog heel wat tranen toe aan al de nattigheid van die dag. maar dit keer geen tranen meer! Wat een avond!” Het publiek en de rijders beloonden Jan en zijn medewerkers met een gemeend applaus.

Foto’s

Ga naar het SAM-album Drie Uren van Elst 2013 voor de foto’s van Inge van Hesteren. Zie ook de foto’s van de demo van 2012! Foto’s Arthur Koek.

Video

Gendt in Beeld

En de JUMP

Mark de Vink

Stint 1 met Le Mans start, crash Laverda en rode vlag: http://www.youtube.com/watch?v=Oip9or2sP9Y&feature=youtu.be

Beterschap

Otte Schakel had ineens geen voorrem en schoot tussen enkele andere rijders door de dranghekken in. Rolf Dragt, één van de baanposten daar vertelde achteraf: “Wij stonden op deze baanpost. Het gebeurde voor onze ogen. Rijder vloog in de hekken en blokken, zijn voet zat vast tussen achterwiel en brug. Uiteindelijk hebben we de motor van hem afgetild. Hij had last van zijn pols. Hij heeft geluk gehad!” ‘s Avonds spraken we Otte nog even aan. Heel dikke pols, maar verder: rijder OK. Cees Marbus van het team Izanagi raakte van de baan in de lange rechtse doordraaier van de Einsteinweg. Aanvankelijk leek het mee te vallen, maar eenmaal in de paddock waren er complicaties. Een ambulance kwam hem ophalen Teammaat Perry de Ronde legde later uit op Motorforum: “Cees leek er met diverse schaaf- en snijwonden behoorlijk goed vanaf gekomen te zijn. Hij is, na op eigen kracht in de ambulance gestapt te zijn, aanvankelijk teruggebracht naar het rennerskwartier. Daar werd hij (kort samengevat) onwel en is er vervolgens een beter geoutilleerde ambulance bijgeroepen. Cees is gestabiliseerd en naar het ziekenhuis vervoerd, er zijn diverse tests op hem losgelaten en hij heeft ter observatie daar de nacht doorgebracht. Zondag mocht hij weer naar huis.” Daardoor was er een lange pauze. Die werd gecompenseerd door verlenging van de wedstrijd tot elf uur. Daarmee werden het dus de “Drieëneenhalve Uren van Elst”. Cees, beterschap! Om nog even bij de ‘ongelukjes’ te blijven: Ook Ton van Doorn remde zijn FZR #4 onderuit. “Ik begrijp er nog steeds niets van, ik reed helemaal niet hard. Gelukkig had ik een goed motorpak aan, want de personele schade valt mee.” Praats had Ton allang weer, toen wij hem spraken. In elk geval weten we nu dat we vele kilo’s kunnen afvallen door tweemaal daags een eetlepel appelazijn aan het dieet toe te voegen.

Team #777

Het Motorforum is een dankbare bron van kopij. We ‘lenen’ even uit het verslag van Bort Koelewijn. We werden getergd door de mechanische pechduivel… [:(] Getraind met de GS1000, echter besloot deze veel olie eruit te gooien.. Sorry voor het oliespoortje in de pits mannen.. [O-)] Overgestapt op de Yamaha SRX600 echter daar klapte de CDI eruit door een doorgesneden draad tussen het spatbord en een spatbord steun.. Hoe die draad daar is beland is een raadsel… Dus toch maar weer geprobeerd om de oorzaak van de olielekkage terug te vinden bij de Bakker. OK, het blok zat achter de cilinders vol olie, maar bij het testen, kwam er geen olie uit. Ook mechanisch klonk alles in orde.. Maar waar komt al die olie dan vandaan? Bleek het carterventilatiesysteem niet te werken waardoor het blok te veel druk op ging bouwen en alles via de carterventilatie eruit sproeide.. Gauw een aantal slangen van de SRX afgesloopt en middels tiewraps, Ductape en een drinkbeker als resevoir een carter ventilatie systeem ontworpen. OK een “Mac Gyver” reparatie, maar het werkte perfect.. Wel veel tussenstops gemaakt (Nagenoeg per twee ronden) om te controleren of de getergde lekkage was verholpen en of er geen aanvullende plagertjes naar voren kwamen. De laatste “nacht” sessie hebben we na de stop één keer uitgereden. Na de tweede code “Rood” n.a.v. een “Rider down” hebben we besloten om alles op peil te zetten en de machine af te tanken. Alleen een korte rijderswissel en gaan weer. Alles is in dat laatste uur zonder problemen goed verlopen. Na de plaaggeesten in Oss (Nokkenaskettingspanner) en de opstartperikelen in Elst waren we gisteravond blij om eindelijk een paar uren op de teller te kunnen zetten. De gang zat er redelijk in en beide rijders waren goed te spreken over de gedane aanpassingen aan het rijwielgedeelte (Voorvork en achtervering). De Bakker GS1000 stuurde strak over de rechte stukken en lange doordraaiers. Wel is het enorm wennen aan de korte bochten, het 16″ voorwiel voelt nog wat ongewoon aan bij het insturen. Kortom. Een mooie training gereden met uiteindelijk de oorzaken voor de problemen getraceerd. Genoeg huiswerk voor het volgende evenement..

Circuit

Poster

Einduitslag

StartnrRijdersMotorTeamstraftijdgemiddelde tijdronden
21Stefan Meyer/Wim HendriksHonda VF1000RBRS Suspension Works Team 157:34.87601:31.206106
66Leo Spierings/Adrie SpieringsHonda 750Team Motortuning.nl58:22.97701:28.363109
29Martijn van Wessel/André van AndelYamaha FZ750Team Van Andel Kerkdriel58:24.50501:32.613104
169Frank Schouren/Bart SchourenYamaha FZ750Scouren Endurance Racing Team58:44.87701:31.329106
604Nico Borrius/Henry RavestijnSuzuki GSX-RTeam Midlife Crisis59:18.75901:27.173110
571DickAafjes/Dick BeetsHonda 500Team 60+ Nozems59:20.70001:38.03998
67Gerrit Timmermans/Marion VermeulenSuzuki 1000Racing Team De Molen59:30.76901:53.85785
16Peter Jansen/Martin van RuitenbeekLaverda 1000Team Van Dijk Laverda Racing59:30.80301:25.152114
50Ted Haanappel/Ynke PiersmaMoto Guzzi V50Team Paulus60:07.71101:31.275106
86Gertjan Roes/Jarno VeldkampSuzuki GSX-RJan van Dam Endurance Team61;49.34601:25.209113
71Ron Huijs/Renaud WaghemansSuzuki GSX-RBRS Suspension Works Team 261:55.70101:28.582109
77Jaap Eikelenboom/Paul de BruijnHarris KawasakiMotoPort Uithoorn Team 262:32.76801:30.716106
119Sven Stoovelaar/Allard SchaaijHarley DavidsonTeam Drinken en Zo63:02.21701:36.96799
782Cees Eikelenboom/Aart van ErkelKawasaki Z 750Team HIBRA Aalsmeer63:02.26201:46.73690
784Mark de Vink/Kim BrouwersHonda VF 750FTeam Dutch Classic Racing.nl63:08.20801:36.86499
713Harry “Zikke” Althof/Otto KoeterYamazuki 650Zik Racing Team63:47.81001:38.29999
58Ronald Voncken/Ben MattheijHonda CB 900F Bol d’OrSparks Benka Race Team64:10.48101:27.743110
31Henk van den Berg/Wilbert MunstersDucati TT1Team BergLaan64:15.92001:34.766102
118Gerard Wezel/Jeroen MeijerHarley DavidsonTeam Van der Veldt Bronbemaling64:32.01201:38.24098
718John Hersevoort/Ronald Groenendijk/Egli-Honda 750Team DEMO68:56.68801:49.42788
Martien Groenendijk
28Jos Hammer/Bas HammerJanton KawasakiTeam Hammer Motorsport70:37.98401:31.709105
11Jan van Dooren/Willie SchutsKawasaki 750Team Schaijks Duo78:50.09101:33.485103
14Martijn Elberse/Frank ElberseSuzuki GSX-RTeam O.J. Racing90:45.72201:43.19094
78Mario Eikelenboom/Jaivy EikelenboomBakker KawasakiMotoPort Uithoorn Team 195:24.92701:45.18091

DNF

Berekening regelmatigheid

Hoe berekent de software de regelmatigheid tijdens een demo? Harry Zikke Althof, onze ICT-goeroe en zelf endurancedeelnemer, legt het uit. De regelmatigheid bereken we als volgt. Voor elke team (transponder) afzonderlijk:

• De tijden van alle ronden worden bij elkaar opgeteld = totale tijd.

• Het aantal ronden wordt geteld = totale aantal ronden.

• De totale tijd wordt gedeeld door het totale aantal ronden = gemiddelde rondetijd per rijder.

• Elke gereden ronde wordt vergeleken met de berekende gemiddelde rondetijd, het verschil (dus zowel sneller als langzamer) van elke ronde wordt opgeteld als “strafseconden” (ook een snellere ronde zorgt dus dat het aantal `strafseconden` groter wordt).

• Van alle rijders die gereden hebben wordt een volgorde bepaald met het minste aantal `strafseconden` bovenaan.

• Extra eis is dat een rijder tenminste 70% van het grootst getelde totale aantal ronden gereden moet hebben. Te weinig ronden leidt tot de uitsluiting van kwalificatie = DNF (Did not Finish). Deze 70 % is volgens het reglement en kan mogelijk aangepast worden door de wedstrijdleiding.

• Einduitslag Drie Uren van Elst 2013PDF – 121KB