Verslag 3 Uren van Oss

De derde editie van deze langeafstandswedstrijd op circuit Paalgraven. In tegenstelling tot voorgaande keren werd er niet vroeg in de avond gestart, maar in de late namiddag. De hoofdreden hiervoor was volgens de Stichting Pinksterraces het zware beslag dat werd gelegd op de baancommissarissen, die al vanaf acht uur ’s ochtends in de weer waren. Toch vond de Le Mans start toch nog een uur later plaats dan was voorzien. De ochtend- en middagtrainingen van de KNMV-klassen waren nogal uitgelopen, ten gevolge van valpartijen.

Van de vijftig ingeschreven teams begonnen er 49 om vier uur aan de baanverkenning. Eén team had zich dermate slecht voorbereid op de deelname, dat de motor uit veiligheidsredenen werd afgekeurd. Het was een uitermate warme, drukkende dag, waardoor de machines en de rijders het niet gemakkelijk hadden.

Minuut stilte

Een uur later, vlak voor het startsein, was er desondanks niemand die protesteerde, toen de wedstrijdleiding besloot om één minuut stilte in te lassen, ter herinnering aan Jan Wagemakers. Jan, een ware raceheld van weleer, stond meermalen op het erepodium van de beroemde 24 Uren van Oss, begin jaren zeventig. Hij is de grote gangmaker van het herleven van dit evenement, in de vorm van de 3 Uren van Oss voor historische motoren. Nog maar enkele weken geleden verloor Jan de strijd tegen een ernstige ziekte die hem uiteindelijk fataal werd.

Het was een buitengewoon indringend moment. Zijn zoon Robby Wagemakers meldde na afloop: “Ik wil iedereen laten weten hoe dankbaar ik ben, en mede mijn familie, dat iedereen deelnam aan de één minuut stilte, voorafgaande aan de 3-uursrace in Oss. Het was indrukwekkend en emotioneel, maar ook overweldigend en hartverwarmend! Een paar mensen wil ik in het bijzonder bedanken, zij weten wel waarom: Rob Bosschieter, Tonny van Schijndel, Loes Geurts-van Schijndel, Marcel Geurts, Eric van Grinsven van de Stichting Pinksterraces Oss en natuurlijk de mensen van de SAM!”

Warmte

De wedstrijd verliep zoals het zou moeten. Na het eerste uur was een tiental teams uitgevallen met machinepech. Het warme weer speelde de motoren parten. Smeer- en remolie werden te heet, koppelingen en koppakkingen protesteerden, oliekeerringen begaven het. Eén team, Babe Racing, viel uit met valschade. Zij raakten naast de baan. Het incident had te maken met een inhaalmanoeuvre van een ander team. Dat zou hebben ingehaald op een plek waar het niet kon en niet mocht. Achteraf heeft Babe Racing een officieel protest ingediend. Dit zal worden behandeld door de MON-strafcommissie, nadat het hoor en wederhoor heeft toegepast bij de andere partij en de wedstrijdleiding. Wordt vervolgd.

André Ottevanger van het team Izanagi raakte ook even naast het circuit, maar een half uur later waren hij en zijn maat Perry de Ronde weer terug in de wedstrijd. Alle overige incidenten waren mechanisch van aard. Uiteindelijk arriveerden na een warme drie uur 36 teams aan de eindstreep. “Een compliment waard, zeker als je de leeftijd van deze oude machines in aanmerking neemt!” stelde Bert Rovers, de voorzitter van de Stichting Pinksterraces Oss. “Het laat zien hoe goed de teams zich hebben voorbereid.”

Het erepodium: 1e Team Honda Legends, 2e Team Spanjer, 3e Star Trick/Star Twin.

Geluiden na de wedstrijd

Ook anderen lieten zich positief uit over het evenement. Marcel Debertrand van Team O.S.S. na afloop: “Als je opstelnummer (nummer 30, red.) ook je eindklassering is na drie uur, dan is dat toch de ultieme regelmaat? Reden voor een prijsje?” We beloofden hem een grote SAM-sticker.  Marcel reageerde: “Die gaat meteen op de Suzuki GSX 750 ES, die heeft hem echt verdiend. Geen krimp gegeven, betrouwbaarder dan z’n baasjes… dank!”

Loes Geurts-Van Schijndel schreef op Facebook: “Weer een geweldige endurance gereden in ons mooie Oss! Wij van het Rickman Honda team zijn ontzettend blij de drie uren uitgereden te hebben. Proficiat aan de nummers 1-2-3 en een welgemeend dankjewel aan al de vrijwilligers!”

Rob Ramakers van Team Spanjer was het ermee eens. “Weer een geweldige endurance achter de rug met team Spanjer en ook nog een tweede plek. Mannen van de Sam, bedankt.”

“De drie-uursrace uitgereden. Alles is goed gegaan en het was een topdag!” zei Christian de Weerdt. “Hulde aan de organisatie en vrijwilligers. Jammer van de storm.”
Inderdaad gooide een zware zomerstorm in de nanacht roet in het eten. Hagelstenen zo groot als eieren en rukwinden van meer dan honderd kilometer per uur richtten een ravage aan in het rennerskwartier. Frank Schouren van Team SERT werd er wakker van, stapte uit zijn camper en zag nog net zijn voortent uit het zicht zeilen, zo’n honderd meter verderop. Don Janssen van Team Spanjer hing een half uur in zijn ondergoed aan de paddocktent, om te  voorkomen dat deze in zijn eentje ging parasailen. De tent van Tonny van Schijndel kwam droevig aan zijn einde in een kluwen van geknakte stokken en gescheurd textiel. Anderen, die de slaap der rechtvaardigen genoten, merkten ineens dat ze onder de blote hemel lagen en moesten maken dat zij een schuilplaats vonden tegen de hagel en de kou.

Zomerstorm

De endurancepaddock kwam er nog genadig af. In het rennerskwartier van de zijpannen, Superbikes en Supersporters werden hele hospitality-units platgelegd en meerdere motoren werden met gereedschap en al van hun werktafel geveegd. Verschillende teams daar konden niet veel anders dan onverrichterzake naar huis te vertrekken. Wat betreft de klassieke langeafstandsrijders echter, was dit toch een buitengewoon geslaagde editie van de 3 Uren van Oss.

Uitslagen

Uitslagen van de 3 Uren van Oss 2014
https://www.sammotorsport.nl/uitslag-3-uren-van-oss-2014/