31 Jan 2014

Historische Motorraces Soerendonk

Posted By; admin Categorized; Nieuws

Historische Motorraces Soerendonk

Geplaatst op 5 augustus 2013

Op zondag 4 augustus organiseerde Stichting MASO (Motor- en Auto Sport Organisatie) een motorrace voor klassieke motoren, zijspannen en bromfietsen op het circuit De D’Aasdonken. In de jaren 1967 tot en met 1971 werden in Soerendonk de TT-motorraces georganiseerd, door motorclub De Kempenrijders. Nu, na 46 jaar, werd er weer gereden in de klassen 50cc tot en met 750cc, de Clubklasse CMT, de zijspannen en de bromfietsklasse ‘De Black Mamba’.

De eerste keer meteen de mooiste

“What a day, what a fantastic day!” Meermalen slaakte de Brits-Nederlandse John Hersevoort deze verzuchting, na afloop van de Classic Races van Soerendonk. Zo goed als iedereen zal het met hem eens zijn geweest: de coureurs, de plaatselijke organisatie MASO, de mensen van SAM, het publiek. De voorafgaande dagen had een hittegolf Nederland tot stilstand gebracht, maar de wedstrijdzondag zelf was een gewone, plezierige zomerse dag met iets aangenamer temperaturen. Hier en daar een wolkje en een zacht briesje brachten af en toe een beetje verkoeling. “Echt een warme dag, maar een superdag gehad!,” meldde Mary Nicolasen, één van de meest trouwe bezoekers van SAM-evenementen.

Start van de 500cc-klasse, met vooraan rechts Bert Struyk, al coureur sinds de

Black Mamba’s

De motoren van de deelnemende teams, die hadden het ook behoorlijk warm gehad. De twee behoorlijk lange rechte stukken van het circuit d’Aasdonken eisten het uiterste van menige oude machine. Hoge eindsnelheden werden behaald. De lange muur van groen struikgewas bood weinig houvast voor het bepalen van de rempunten, dus ook de remmen hadden een hete dag. Toch was eenieder heel tevreden. “Een heel leuk circuit, waar we eindelijk eens flink door de versnellingen kunnen gaan!” bevestigde menigeen. Dat vonden ook de leden van de Black Mamba’s, die voor het eerst deelnamen in de clubklasse. De naam stamt van een roemrucht model Kreidler. Het zal dus ook niemand verbazen dat alle leden voorzien waren van een getunede tweetakt tussen de 50 en 125cc. Beetje spannend, voor hen én voor SAM, want de onbekendheid was wederzijds. Daarom reden tijdens de eerste baanverkenningssessie ook twee SAM-voorrijders mee met de Mamba’s. Bleek achteraf helemaal niet nodig, want het rijgedrag van de tweetakters was voorbeeldig en op hun beurt voelden zij zich zeer wel bij de ontspannen organisatie van SAM.

“Er werd netjes gereden door de Mamba’s,” vond voorrijder Gerry Hemsens. “Daar kunnen bepaalde vaste rijders een punt aan zuigen!”

Links: Piet van der Wiel, voorzitter MASO, rechts: Evert Welvaart, voorzitter SAM Motorsport. De grote mannen achter de geslaagde klassieke wedstrijden van 4 augustus.

Clubklasse samen met 50/125

Tijdens de regelmatigheidswedstrijden in de middag werden de Mamba’s samengevoegd met de SAM-klassen 50 en 125cc, met wederzijdse instemming. Samen zorgden zij voor een breed deelnemersveld, interessant voor henzelf én voor het publiek. Zündapps, Kreidlers, Yamaha’s FS1 in verschillende stadia van tuning reden samen op met de vaste SAM-rijders. Een iets langzamere subgroep werd gevormd door de Puch-rijders. Zij hadden zich pas zeer onlangs aangesloten bij de Mamba’s, dus ook voor hen was het afwachten hoe het zou gaan. Deze mensen reden met opgevoerde Puch Maxi’s, voor zover we konden nagaan. Na de eerste trainingen was het in de paddock een drukte van belang in de Mambagelederen, met kettingwielen, sproeiers, bougies en laptops. “We moeten het doen met één versnelling. Het rechte eind is zó lang, dat we moeten kiezen voor een lange eindoverbrenging met een hogere top, maar een trage acceleratie. Doen we het andersom, dan zijn we sneller de bocht uit, maar al halverwege het stuk uitgepraat qua topsnelheid.”

Johan Emmers, voorzitter van de Mamba’s, schreef ons via sociale media: “Het was niet alleen lekker rijden in Soerendonk, maar ook het proeven aan de SAM is ons goed bevallen. De jongens hebben aangegeven dat ze in 2014 vaker met de SAM demo’s willen gaan rijden. Indien we welkom zijn natuurlijk! Als clubklasse, of samengevoegd met de 50/125cc, dat is bij ons goed gevallen. Er is lekker gereden tegen bijvoorbeeld de 125cc van Richard Colet, die ook erg in zijn nopjes was.”
Reken maar dat ze welkom zijn….

Een Black Mamba in bocht 2.

Nederlandse Brit

Het ging goed, ondanks de snelheidsverschillen, die soms ook in de andere wedstrijdklassen te bespeuren waren. Bijvoorbeeld in de 750cc-klasse reden relatief moderne machines uit 1987 samen met motoren uit 1972. De behaalde topsnelheden liepen uiteen van 160 tot 230 kilometer per uur, maar allen reden oplettend en gedisciplineerd. Niemand zat elkaar in de weg. John Hersevoort, die we al noemden aan het begin van dit bericht, gaat verder: “Ik keek er een beetje tegenop om op dit snelle circuit te rijden, maar het viel enorm mee. Mijn zelfvertrouwen was een beetje aangetast door enkele ongevallen in het vorige seizoen. Maar ineens ging het ‘klik’ in mijn hoofd. Ik heb mijn oude gevoel weer terug!”
We zijn blij voor deze Britse Nederlander. John is een oude rot, die een dertigtal jaren geleden al in het racezadel klom en die destijds op alle Britse circuits te vinden was, óók tweemaal op het roemruchte Isle of Man.

Helden van toen

Tot eind jaren zestig organiseerde de NMB wegraces te Soerendonk, aanvankelijk dwars door het boerendorp, later op een circuit in het buitengebied. Na vele tientallen jaren is de wegracesport terug, nu op het derde circuit d’Aasdonken. De speciaal hiervoor opgerichte Stichting MASO nam de gelegenheid waar om deelnemers van toen in het zonnetje te zetten. Enkelen maakten een ereronde in de middagpauze. Daaronder Piet Kramer, die in 1967 de 500cc-klasse won met een BSA-special. Die motor was intussen verdwenen in de mist van de geschiedenis, maar Piet beschikte nog over een tweede versie. Deze replica werd in de middagpauze bereden door Gerard Verdoold, normaal gesproken vooral bekend als rijder van een 125cc Eysink en als bakkenist van Piet Kramer.

Gerard Verdoold met de BSA 500cc waarmee Piet Kramer in 1967 de NMB-race won te Soerendonk.

Ook hier verschillen in snelheid. Yamaha 1000cc-rijder Jan Camman (70) reed tussen 1967 en 1986 meermalen in Soerendonk. “Ik begon er met een Honda 250 viertakt. Later ging ik over naar een 250cc Kawasaki Samurai. In al die jaren ben ik maar twee keer gevallen. Daarbij heb ik me niet noemenswaard bezeerd. Een klassieke wedstrijdmotor om morgen een parade mee te rijden heb ik niet meer. Vijfendertig jaar heb ik niet op een motor gezeten. Sinds een paar maanden rijd ik op mijn nieuwe Yamaha R1. Gisteren nog op het circuit van Zolder. Ik kan best een beetje meekomen met de jonge garde, heb ik gemerkt. Alleen, zo’n R1, sleutelen kan je er niet aan. Veel te ingewikkeld. Je bent zo drie uur bezig om de bougies te verwisselen. Maar ach, ik heb ook niet meer zo’n zin in gepruts. Dat was vroeger wel anders. Krukasje, zuigertje, cilindertje… we bleven ermee aan de gang!”
Meer over Jan Camman via zijn website, www.jancamman.nl

We spraken met Wil Smulders (57) uit het nabije Budel. “Op het circuit dwars door het dorp heb ik nooit gereden, wel op ‘het circuit bij de camping’, zoals we dat toen noemden. Maar de baan van nu vind ik ook heel mooi. Ik ben bij de NMB begonnen met een 50cc Minarelli. Harder dan 130 ging die niet, maar dat was toen toch genoeg. Jammer genoeg kan ik morgen niet meerijden, want ’s avonds na de races moet ik werken. Als vrachtwagenchauffeur kan ik het me niet veroorloven om doodmoe achter het stuur te kruipen.” Wel was Wil de gehele zondag aanwezig in het rennerskwartier, om een van zijn verzameling racemotoren te showen.`

Natuurlijk vergeten we Piet Damen en John Clarijs niet, die nog steeds actief zijn in de klassieke racerij en bovendien vlakbij Soerendonk wonen. Zij lieten duidelijk van zich spreken tijdens de demo; het hardrijden waren ze nog niet verleerd! Piet reed in 1972 en 1973 in twee verschillende klassen mee en wist in 1972 beide wedstrijden te winnen. In 1973 werd hij winnaar in de ongelimiteerde klasse en vierde in de 500cc-klasse. En Willem van Dis uit Budel-Dorplein, regelmatig bakkenist in het zijspan van Knevelman. Dit weekend kon hij niet rijden, want hij was herstellende van een knieblessure. Willem wist in Soerendonk tweemaal een zijspanrace te winnen als bakkenist.

Piet Kramer, met zijn BSA winnaar 500cc-klasse te Soerendonk in 1967. Hij toont hier een foto met tekst uit die tijd. Ook in 2013 weet hij te winnen: de eerste plaats in de zijspanklasse, met een BSA B33-combinatie.

Nieuwe gezichten

Behalve Black Mamba’s en racehelden van weleer waren er meer nieuwe gezichten. Uit het Belgische Diest kwam Pascal Ghekiere met zijn 250cc NSU Max. Twee weken tevoren was hij nog snel onderweg tijdens de Classic Grand Prix te Chimay. Hij verspeelde er een goede klassering door in de laatste ronde stil te vallen met een lege tank. Dat ging in Soerendonk een stuk beter: alle trainingen en wedstrijdmanches uitgereden zonder problemen, en met veel waardering vanuit het publiek.

In de paddock ontmoetten we André Cornelissen. “Toen ik pas vier jaar oud was, vree Piet Kramer met mijn zus. Vele jaren zat ik als bakkenist bij hem in het zijspan om klassieke demo’s te rijden. Tussen 1989 en 1998 reed ik zelf, met een Aermacchi. Nu woon ik in Weert en tijdens het raceweekend van Soerendonk logeert Piet bij mij. Toen Piet begon met zijspanracen was ik erbij, en nu hij elk jaar zegt dat hij wil stoppen ben ik er nóg bij!”

Wat verder nog opviel

De aanrijding van de gele Honda CB750 met een duif. Dat kostte de coureur de onderkant van zijn racekuip.
Tot tweemaal toe verloor de woest trillende Yamaha XS650 van de redactie boutjes en moeren. Steeds weer liep het goed af, maar driemaal is scheepsrecht. Het hitteschildje van de hoogliggende uitlaat nam wederom afscheid en ditmaal konden we het kostelijke onderdeel niet meer terugvinden.
Joost Ris – met hem vele anderen – miste node de 150-100-50-meterbordjes, die bij vele SAM-demo’s helpen bij het bepalen van de rempunten. Het was de eerste keer te Soerendonk, daarom was de veiligheidscommissie de hele ochtend druk in de weer met het plaatsen van strobalen en andere veiligheidskwesties. Hierdoor was de doorgaans zeer grondige Tonnie van de Bunte niet meer toegekomen aan de meterbordjes. Voor de volgende keer beloofde hij beterschap!
Zijspan #9 maakte onder hilariteit van het publiek een onstuimige verkenningsronde door het bermgras, aan het einde van het rechte stuk bij start/finish. Het liep goed af. “Was passierte da so plötzlich?” (het is een Duitser) vroegen we aan de bestuurder, Herbert Weiland. “Nou, er was niks, we wilden alleen even kijken hoe het gras er bij stond.”
Marc Beun, lid van een bekend team baanofficals in België, zei na afloop: “We hebben een superzondag beleefd. Hoe simpel kan het zijn. Niks moet, veel kan. Dit moet toch ook mogelijk zijn bij ons in België.
Ik doe eens wat navraag wat de mogelijkheden zijn. We hebben Jehonville, maar ook nog een vliegplein in Saint Hubert.”
Mooi om dit te horen van deze mensen, die toch echt wel mooie evenementen gewend zijn. Marc en zijn vrienden bemannen baanposten in de klassieke competitie in België, maar ze vlaggen ook op het TT-circuit tijdens MotoGP en WK Superbike. En zeg nou zelf: een SAM-demo in de Ardennen, wie wil dat niet?
Wethouder Patrick Beerten, die de officiële opening verrichtte.

Prijzenregen

Aan het slot van de dag altijd de prijsuitreiking. Verheugend, dat de opkomst daar het laatste jaar steeds weer 100% is. Eerst lof en bloemen voor helden van toen: Piet Kramer, Jan Camman, Willem van Dis en Piet Damen.

De erebekers voor de Black Mamba’s werden uitgereikt door hun voorzitter Johan Emmers:
1. Petrusco Hornicek, 2. Marinus van Kalkeren, 3. Huib van der Ende.
De bekers voor de andere clubklasse, het Centennial Motorcycle Team, reikte John Clarijs uit.
1. Nico Damen, 2. Piet Damen, 3. Martin Kluinhaar.

50cc: 1. Barry Kramer, 2. Huib van den Ende, 3. Remco Koolhaas.
125cc: 1. Richard Colet, 2. Mart van Wetten, 3. Wim Corien.
250cc: 1. Gerrit Bekker, 2. Barry Derks, Johan Scholtens.
350cc: 1. Gerard Verdoold, 2. Gerrit Butter, 3. Mark de Vink.
500cc: 1. Albert van Grinsven, 2. Erik Cox, 3. Wido de Vries.
750cc: 1. Jaap Jan den Boer, 2. Gijs van Hesteren, 3. Marjan van Beveren.
Zijspannen: 1. Piet Kramer/Gerard Verdoold, 2. Marcel Merkx/Gerard Verhaegh, 3. Peter de Wit/ Helma de Vos.

Volledige uitslagen: bekijk ze hier

De vrijwillige baanofficials van de brommerclub. Helemaal rechts Piet van der Wiel, de voorzitter van stichting MASO, de organisatie achter de klassieke wegracedemo’s. Voor deze mensen de eerste keer en wat ging dat goed!

Foto’s en Tekst: Festina Lente, Gijs en Inge van Hesteren.