13 Oct 2017

Na 46 jaar terugkeer Grote Prijs van Etten-Leur

Posted By; Redactie Gijs van Hesteren Categorized; Nieuws

SAM-demo Etten-Leur

ETTEN-LEUR – Het is al 46 jaar geleden dat voor het laatst het geraas van racende motoren klonk over circuit De Klappenberg. Met name omwille van de veiligheid zette men toen een punt achter het organiseren van wegraces met motoren. De mannen die destijds als jongetje met grote ogen en de handen tegen de oren de races bijwoonden namen bijna een halve eeuw later de handschoen weer op. Onder de hoede van stichting VGBM en stichting SAM stak een veertigtal vrijwilligers de koppen bij elkaar, onder leiding van de initiatiefnemers Corné van Ginneken (Van Ginneken Racing) en Arie de Man (Brabant Makelaardij). Zij stalen de harten van het publiek en de coureurs.

Tekst: Gijs van Hesteren

Corné van Ginneken: “Het leek ons mooi om dit evenement in hetzelfde ‘tijdsbeeld van toen’ weer terug te brengen naar Etten-Leur. We dachten natuurlijk meteen aan de Klappenberg. Dat was echter niet meer haalbaar, qua veiligheid. We hebben nu gereden op bedrijventerrein Vosdonk, een goed af te sluiten circuit met goede toegankelijkheid. Op zaterdagavond een endurance van drie uur en op zondag met de klassen 50/125, 250/350, 500 en 750 cc, aangevuld met een zijspanklasse.”

Team Van Ginneken Racing, op de hielen gezeten door het Spierings Endurance Team. (Foto: Arjan van Gemerden)

Fraai programmaboekje

Ditmaal was het geen snelheidswedstrijd meer, maar een regelmatigheidsdemonstratie. Kosten noch moeite had men gespaard. Om te beginnen presenteerde de stichting VGBM een fraai programmaboekje, met daarin alle deelnemers, het wedstrijdprogramma en de sponsoren.
Samen met de SAM-mensen werd het circuit ingericht. Strobalen, dranghekken, tijdwaarneming, pitstraat, cateringpleinen, rennerskwartier. Veel meer werk dan je als buitenstaander voor mogelijk houdt. SAM-veiligheidsman Tonnie van de Bunte en materialenman Franz Heemeijer waren samen met de lokale vrijwilligersclub de hele zaterdag al in de weer geweest toen het startschot van de avondendurance viel.

De weersvoorspellingen waren ongunstig geweest. Wellicht samen met de tweedeling die in 2017 had plaatsgevonden bij het organiseren van racedemo’s was dat waarschijnlijk de reden dat er niet meer dan veertien teams aan de start kwamen. Voor het publiek blijkbaar geen punt: dat was in groten getale toegestroomd – waarschijnlijk met de wedstrijden van de jaren veertig, vijftig en zestig nog in de collectieve herinnering.

Droog asfalt op het moment dat Franz Heemeijer de vlag zwaait voor de Le Mansstart. (Foto: Arjan van Gemerden)

Degenen die wegbleven vanwege de weersverwachting kregen ongelijk. ‘s Morgens was het asfalt nog flink nat, maar na het middaguur stopte de regen en tegen het begin van de endurance was de baan droog. De rijrichting werd uiteindelijk rechtsom. Bij de keuze hiervoor was de veiligheid van het publiek de leidraad geweest. De lange rechte stukken nodigden uit tot hoge snelheden bij de veelal uit de jaren tachtig afkomstige motoren. De coureurs reden echter verstandig en beheerst. Slechts één relatief onbetekenend ongeval vond plaats tijdens de drie uren die de endurance duurde.

Kratje bier

Dat dit juist het lokale Team AMT Metaaltechniek overkwam was zuur natuurlijk. Sven Elst en Jarno Dekkers: “We hebben met onze collega Marc Weijtens gewed dat ons juniorteam de finish zal halen. Marc, zelf regelmatig met zijn Laverda actief in classic endurancewedstrijden, had er een hard hoofd in!”
Het begon meteen al slecht voor de AMT’ers. Het achterwiellager liep vast. Tot een uur na de Le Mansstart van de wedstrijd hadden zij nog geen meter gereden met hun tweetakt Suzuki RG250 uit 1987. Toen er eindelijk koortsachtig een reservewiel was gemonteerd ging Jarno Dekkers meteen de baan op. Of er nog iets mis was met het wiel of dat hij te hard van kiet ging, al in de tweede ronde gleed zijn voorwiel weg over een putdeksel. Coureur eraf. Wedstrijdleider Franz Heemeijer neutraliseerde een tiental minuten de wedstrijd. De schade aan de motor viel heel erg mee, maar het team moest de wedstrijd staken vanwege een sleutelbeenbreuk. “Hij is nog nooit van een motor gevallen”, zei zijn teammaat. “We zijn wel een beetje geschrokken. Gelukkig stond hij al meteen weer op, dus dat viel mee.”
Het hele voorval leverde Marc Weijtens op zijn minst één kratje bier op.

Bijzondere motoren, zoals hier de 1978 Honda CBX 1000 zespitter van R.T.R.T., gevolgd door de 1976 Japauto Honda CB750 van Motorsport Harlingen. (Foto: Arjan van Gemerden)

Afgezien hiervan verliep de rest van de wedstrijd zeer voorspoedig. Het was eind september en het werd donker natuurlijk. Omroeper Henk Miedema haalde in de toenemende duisternis het maximale uit de prachtige, spannende beelden en geluiden van de jagende koplampen en dreunende machines.

Bijzondere motoren waren er in actie te zien, en bijzondere coureurs. Bijvoorbeeld de zescilinder Honda CBX 1000 van Team R.T.R.T., bereden door Tonnie van de Bunte en Ronald Straatman. Of de Laverda Jota 1000 van Reint Kloppers en Jon Eekhuis, die van iedereen de prijs kreeg voor de motor met de mooiste sound. En wat betreft de rijders: helden van de vroegere 24 Uren van Oss waren erbij, zoals de broers Leo en Adrie Spierings en niet te vergeten de onvergetelijke 24-uurswinnaar Tonny van Schijndel, die samen met Robby Wagemakers en Bert van der Steen de Yamaha FZR 1000 van Team Motorservice Heesch naar de finish bracht.

In de pitstraat, team MDI-MOTUL, met links Tonny van Schijndel en rechts Leo Spierings. (Foto: Arjan van Gemerden)

Raceklassen op de tweede dag

Op zondag was het de beurt aan de ‘normale’ racedemo’s, waarbij de klassen 50-125 cc, 25-350 cc, de 500 cc en de 750 cc aan de start kwamen. Niet te vergeten de zijspanklasse, die helaas slechts bestond uit een drietal spannen. Diverse potentiële deelnemers hadden hun combinatie jammer genoeg beschadigd tijdens voorgaande evenementen. Voor het opnieuw ruimschoots aanwezige publiek bleef er genoeg te kijken en te horen over. Ook deze zondag werd er stevig gas gegeven. Het is een racedemo, dus er mocht gedemonstreerd worden hoe het er vroeger bij het racen aan toeging – het ging snel dus. Maar wel met beleid, want aan het einde van de dag werd vastgesteld dat er niet één rijder onvrijwillig op of naast de baan was terechtgekomen.

De wedstrijdleider vond een lokale schone bereid samen met hem de startvlag te zwaaien voor de 500cc-klasse. (Foto: Gijs van Hesteren)

Het commentaar vanaf de start-finishlijn werd deze dag grotendeels verzorgd door de SAM-voorzitter. Deze nam echter ook deel aan de 750-klasse. Gelukkig werd hij geassisteerd door de lokale motorgrootheid Kees van den Goorbergh, een telg uit het roemruchte geslacht waaruit ook Grandprixhelden als Patrick en Jurgen van den Goorbergh voortkomen. Kees, intussen 82 jaar, was zijn leven lang official bij de KNMV en de FIM. Hij trad onder meer op als kamprechter, jurylid en omroeper. En zelfs wedstrijdleider Franz Heemeijer nam af en toe de microfoon ter hand, als de voorzitter weer eens met zijn Yamaha vanuit de pitstraat naar de startfuik was vertrokken.

Rudi de Wit had een kersverse zijspanpassagiere meegenomen. Sandra van den Heuvel reed moedig met hem mee in de ochtendtrainingen, werd er behoorlijk misselijk van, liet zich in de eerste macnche vervangen door solorijder Otto Koeter, maar zij liet zich in de twee manche niet op haar kop zitten en reed de wedstrijd helemaal uit. Chapeau!

Rudi de Wit nam gelegenheidspassagier Otto Koeter mee in de bak. (Foto: Jos van den Berg)

Na afloop van het evenement waren organisatoren, publiek, vrijwilligers, sponsoren en coureurs het roerend eens: volgend jaar weer.
Corné van Ginneken: “Het bezoekersaantal was op beide dagen zowat evenveel: rond de 650 op zaterdag en ook zo’n 650 op zondag. Let wel: betalende bezoekers. naar schatting stonden er ook nog zo’n twee- á driehonderd zonder betaald te hebben op de weg langs het circuit, verdeeld over de zaterdag en de zondag.
We hadden ongeveer vijftig vrijwilligers, die zich inzetten voor het opbouwen en afbreken, plus de vlaggers op de baanposten.
Het hele gebeuren is hier erg positief ontvangen, zowel door de bezoekers als door de gemeente. Dus ik zeg: tot volgend jaar!”

Uitslagen

De uitslag van de endurance van zaterdagavond.
De uitslagen van de zondag binnenkort beschikbaar.

De sponsors

Poster

Foto’s Arjan van Gemerden

Winnaar Youngtimerklasse en ook totaal winnaar in de endurance: Team Verstege Motorracing. (Foto: Arjan van Gemerden)

Gijs van Hesteren met de dit keer niet erg goed lopende Japauto Honda CB750 van Motorsport Harlingen. later bleek dat de benzinetoevoer naar het setje nieuwe carburateurs te krap bemeten was. (Foto: Arjan van Gemerden)

Marcel Debertrand met de Suzuki GSX-R. Het OSS-team moest het dit keer stellen zonder pithulp. (Foto: Arjan van Gemerden)

De nacht daalt neer. (Foto: Arjan van Gemerden)

MDI-MOTUL (derde plaats endurance) leidt hier Babe-racing (tweede plaats). (Foto: Arjan van Gemerden)

Met de kerktoren van Etten op de achtergrond leidt Albert den Hartog (MZ Racing Team) hier Leo Spierings (Spierings Endurance Team). (Foto: Arjan van Gemerden)