Racedag Oostendorp een topper

SAM-demo Elburg

Prachtig weer, spannende wedstrijden en veel publiek: de belangrijkste ingrediënten van de vierde editie van de SAM-demo Elburg. Vooraf hadden sommigen zich een beetje zorgen gemaakt over de opkomst van de zijspanrijders, want de Historische Auto Ren Club (HARC) organiseerde ditzelfde weekend haar jaarlijkse massale zijspanevenement op het Asser TT-circuit. Uiteindelijk waren er toch zeven zijspancombinaties komen opdagen. Waarbij de zijspannen er met drie Duitse teams een echt internationale klasse van maakten. En een mooi spektakel, met aan de Duitse kant de Honda-combinaties van Herbert Weiland/Detlef Rätinger, Hans-Heinrich /Uwe Schöll, Manfred Kasen/Sigrid Schild met hun BMW, aan de Nederlandse kant de Hillman Imp van Onno de Bruijn/Gertjan Nottelman, Gert/Remco Moes met Yamaha RD350, de Ducati van Klaas de Blok/Tamara de Vos en de Norton Commando van Aart de Ruiter.  Omdat het Elburgse circuit met 1100 meter niet zo lang is boden zij het publiek heel veel zijspanactie.

Start 250cc-klasse

Zwaar zijspanwerk

“Tjonge jonge, dat doe ik nooit weer!” mopperde Dick Nanninga. Normaal gesproken is hij 750cc-coureur. Hij was als bakkenist in het zijspan van Aart de Ruiter gestapt, omdat de vaste passagier vertraging had opgelopen. “Ik kreeg na een paar ronden al enorme kramp in mijn armen. Wat is dat zwaar werk. Ik ga weer solo!”

We kunnen het ons indenken, zeker met de spectaculaire rijstijl van De Ruiter. Hij spaarde zijn Norton-combinatie bepaald niet. Met het zijspanwiel door de lucht, kluiten gras en stof in de binnenbochten. Maar eerst moest het foutje van zijn monteur worden hersteld. Naar verluidt had deze benzine in de olietank gedaan en olie in de benzinetank. Wat betreft de broodnodige vloeistoffen gingen ook bij anderen kleine dingetjes mis.

Dick Nanninga in het bakje bij Aart de Ruiter.

Pipetje

Hoofdkeurmeester Arie Middelkoop had een meetinstrumentje meegenomen om het gehalte koelvloeistof te bepalen. Zoals bekend is alleen water toegestaan als koelmiddel. “Dit pipetje heb ik overgehouden uit mijn tijd bij de Wegenwacht. Ik ga er vandaag extra op letten bij de motorkeuringen.” Daar had hij groot gelijk in, want een drietal rijders bleek het koelmiddel te moeten vervangen.

Arie Middelkoop (links) legt uit hoe het pipetje werkt aan keurmeester André van Prooijen. “Het was wel nodig,” zei Arie na afloop.

Nog even terug naar Aart de Ruiter. De tienjarige Wiljan aan ’t Goor lijdt aan de spierziekte Duchenne. Samen met zijn vader Hendrie bezocht hij de classic racedemo. Via bemiddeling van hoofdsponsor Rini Wolf mocht hij in de middagpauze plaatsnemen in het Nortonzijspan, voor de rit van zijn leven. “Ik vond het heel spannend en leuk. Eigenlijk had ik nog wel wat harder willen gaan!”  vertelde Wiljan na afloop. Dat wilde wat zeggen, met een coureur als De Ruiter aan de clipons.

Wiljan aan ’t Goor in het bakje.

Wiljan met zijn vader Hendrie en met initiatiefnemer Rini Wolf.

50-125 en 750

Dan de andere klassen. De 50-125-klasse was opnieuw goed bezet. Voor een deel met opgeboorde en zwaar getunede Kreidlers en aanverwant materiaal vanuit de hoek van de Black Mamba’s. Dan waren er de brommerracers uit de jaren tachtig, de Honda-viertaktbrigade en de vaste groep met meer traditionele 50- en 125-machines. Guido de Wit, met zijn 50cc Monark een vertegenwoordiger van de laatste categorie, verzuchtte: “Die brommers, wat hebben die nou te maken met historisch racen? Ik vind het niks, hoor. Het is dat dit mijn laatste seizoen wordt. Ik heb op de racers gezeten sinds 1964, mijn lichaam vindt het welletjes zo onderhand, dus ik vind het wel mooi geweest.”
Veel respect voor Guido, maar ook de jaren zeventig en tachtig vallen tegenwoordig onder historie. Je zult ermee moeten leven!

De best bezette groep vormden de 750cc-rijders, met meer dan twintig deelnemers. Een mooi schouwspel, deze snelste klasse. Dankzij de strenge toespraak van wedstrijdleider Berend Roke bij de rijdersbriefing was het voor allen duidelijk, dat zij zich dienden te gedragen als verantwoordelijke demorijders. Terugkijkend op de dag kon vastgesteld word
en dat er veilig en goed gereden was.

Foto rechtsboven: 750cc-rijder Tonnie van de Bunte. rechtsonder: Hans Bataille.

Wat verder opviel

Sneu voor de eerder genoemde Dick Nanninga, die zich na het zijspanavontuur weer wilde concentreren op zijn solocarriére. In de eerste manche begaf de elektronica van zijn Honda het, waardoor hij de tweede manche vanaf de zijlijn moest bekijken. “Is het niet leuk om eens vanuit de tribune te kijken naar de verrichtingen van je 750cc-maten?”  vroeg iemand hem. “Helemaal niet, het is ZWAAR balen!” bromde Dick.

Een troostend woord van 350-coureur Alex Janssen: “Wat een leuke dag. Neem het petje af voor Dick, in de training even invallen als bakkenist. Wat een stijl en lef, prachtig, chapeau!”
En 750-rijder Hans Bataille voegde eraan toe: “Hey Dick Bakkinga, nu ik de foto’s zie, komt er respect bovenborrelen. Jullie deden dat geweldig, petje af. Ik zou dat niet durven….”
Zo is het maar net. En de credits voor Dick’s nieuwe bijnaam ‘Bakkinga’ gaan naar Berend Roke.

Bezoek van Gerrit Bekker, de 250cc-coureur die hier en daar een botje brak tijdens de demo in Dodewaard. “Het gaat al een stuk beter. Ik heb wel genoeg thuis gezeten, vind ik. De sfeer en gezelligheid kan ik niet goed missen.” En Gerrit deed zijn best tijdens de technische keuringen in de ochtend, waarvoor dank.

Eip Bakker, had zijn Honda RS125 eindelijk door de toelating gekregen; hij was met bewijzen gekomen voor het bouwjaar van de motor. In Elburg reed zijn eerste rondjes. “Geweldig dat ik nu kan rijden. Eerst maar eens voorzichtig alles uitproberen.”

Klaas de Blok moest er na twee zijspanrondjes al mee stoppen. Intensief sleutelen aan de vastzittende remzuigers mocht niet baten. Volgende keer beter.

Opening van de dag. Wethouder Hessels (rechts) met SAM-speaker Henk Miedema.

Ook de nieuwe SAM’er Eric te Vaarwerk was een pechvogel, met zijn eigenbouw Derbi, die maar niet goed wilde lopen. Zelf zag hij dat heel anders. “Er zit niet veel aan dit machien dat ik niet zelf gebouwd heb. Het frame, de cilinders, de carters, noem maar op. Ik ben heel tevreden dat ik nu een en ander op een circuit kan uitproberen. Ik heb al bedacht dat ik de uitlaat heel anders ga doen. Komt goed!”
Eric vertelde ons dat hij ook nog een tweecilinder 50cc tweetakt in voorbereiding heeft. Neem maar mee dat ding, was onze reactie.

Een eervolle vermelding voor de RD350-rijders, die ’s morgens heel vroeg met vereende krachten hielpen bij het plaatsen van de broodnodige strobalen.

De twee mannen Arie en Boy, die op uitnodiging van de Yamaha RD350-club deelnamen aan de clubklasse. Normaal gesproken deelnemers aan de Zomeravondcompetitie, waren ze aanvankelijk sceptisch over racedemo’s – in het bijzonder in combinatie met het mickeymouse-baantje van Oostendorp. Na afloop keken ze er heel anders tegenaan: “Wat een geweldig leuke dag hebben we gehad. Een heel gezellige sfeer, leuk en sportief kunnen rijden, over de veiligheid is goed nagedacht en ook van het kijken naar de andere klassen hebben we erg genoten. We komen zeker vaker meedoen!”

Gert Heideveld kwam naar het bestuur toe en vroeg: “Toch jammer dat we geen lange uitloopronde maken hier. Het is zo leuk om de baco’s in de slotronde te bedanken. Vinden zij ook mooi volgens mij!” Inderdaad, en daarom werd in overleg met de wedstrijdleiding een slotparade ingelast, waarbij iedereen die zijn motor nog niet had ingeladen voor een paar ronden aansloot achter de coureurs van de laatst rijdende klasse (750cc). Gert Struijk en Marion Vermeulen delen dezelfde motor – Bert in de 500, Marion in de 750, daarom reed Bert mee op zijn racefietsje. Baco’s en rijders zwaaiden geestdriftig naar elkaar, want het publiek was al naar huis. Volgende keer in de middagpauze?

Bert op de fiets.

Een eervolle vermelding en een bloemenboeket voor Elly van der Linden, die zich nietsvermoedend liet strikken als kissmiss en vervolgens minstens twintig bezwete mannen moest kussen bij de prijsuitreiking. Ze komt uit de crew van Eip Bakker, die daarmee op meerdere manieren is ingewijd in de geheimen van SAM Motorsport.

John Beumer, motorsportveteraan en ooit zelf SAM-bestuurslid, was erbij als rijder met zijn 125cc Aprilia in de RD-groep. “Niet echt de snelste, maar dat kan ook niet met een 125 tegen dat tweetaktgeweld. Leuke baan en perfecte organisatie. Ik heb me kostelijk vermaakt,” zei hij na afloop. “Ik ga maar op zoek naar een handzame brommer om mee te doen. Ik mik op de 250- of 350cc-klasse. De 750 is voor de meer ervaren rijders.”

En Andrea Bekkema schrijft een dag later: “Gister een topdag gehad in Elburg. M’n vriendje Jelle Bekkema rijdt mee in de 750 cc en wordt steeds enthousiaster! Vorig seizoen één keer meegereden, dit jaar drie keer, er zit schot in de zaak! Hij baalt dat we dit jaar ook weer de hele maand september op vakantie zijn, moet ie wéér een aantal demo’s overslaan! We hebben in ons 35-jarig samenzijn al veel in clubverband gedaan, maar de SAM-gezelligheid springt er bovenuit. We hebben hier het gevoel dat wát je rijdt niet echt belangrijk is, áls je maar rijdt, voor je plezier! Wij hopen samen bij vele demo’s te kunnen zijn.”

Dat compliment kunnen we met ons allen weer in onze zak steken! Het maakt de inspanningen van de hoofdorganisatoren Tonnie van de Bunte en Berend Roke meer dan de moeite waard. En laten we niet vergeten alle vrijwilligershulp die ze kregen, en de sponsoring. Niets was van de grond gekomen zonder hoofdsponsor Autoschadebedrijf Dickhof, de bekersponsor Primera, de Veluwecup-sponsoren Star Twin en Leusinks, en al die andere sponsoren. Bedankt en tot de volgende keer!

Foto

SAM-album

Danny van Helden

Video

Alex Jansen

RD350-groep

De 2014-poster

Media

Huis aan Huis:

Circuit

Plattegrond met dank aan Facebookpagina SAM Race Demo Elburg en Johan Emmers.