Van smal naar breed op de Garstkamp

Geplaatst op 11 juni 2013

Warme dag op uitdagende baan

Dit tweejaarlijkse evenement op het circuit Garstkamp vond in 2013 opnieuw plaats in samenwerking met Affetto Ducati en de Stichting Overasselt Promotie. Er werd gereden in de klassen 50 t/m 750cc, de zijspannen en een clubklasse, ditmaal in samenwerking met het Centennial Motorracing Team, het CMT.

Zoals wel vaker bij SAM-demo’s werd er de avond tevoren beklemd gekeken naar het slechts half gevulde rennerskwartier. Sommigen maakten zich zorgen. Collega-organisaties organiseerden op wel drie plekken in het land eveneens racedemo’s. Het CRT reed in Joure, de HMV in Boekel en de RMM in Heerenveen. “Geen nood,” stelde een SAM-bestuurslid, “We doen niet voor niets aan aanvullende motorsport. Onze belangrijkste doelgroepen zijn niet die van deze drie verenigingen. Wij richten ons vooral op de periode van na 1972 en op inhoudsklassen tot 750cc. Ik heb er vertrouwen in!”

SAM-rijders

De volgende ochtend meldde zich zoals verwacht toch een menigte SAM-rijders. We spreken enkelen van hen aan. Zo arriveerde daar Leo Spierings, die met zijn P&M (Peckett & McNab) Honda CB750 al endurances verreed tijdens de legendarische jaren zeventig. Deze krachtige machine (toen al 85 PK aan het achterwiel) kocht hij in 1976 van Ron Haslam, telg uit een befaamd motorgeslacht. Wie het wereldkampioenschap Superbike volgt zal zeker zijn zoon Leon kennen.

Tijdens de openingsdemo te Hierden maakte Leo Spierings een lelijke val, wat hem enkele weken later niet weerhield van deelname aan de drieuurs-demo te Oss. Daar viel hij uit met een kettingwiel dat alle zes bouten uit de achternaaf had gescheurd. “Nu ben ik er weer, om te oefenen voor de Drie Uren van Elst. Met de blessures gaat het al een stuk beter, al moet ik meer oefenen eigenlijk. Het komt er niet van helaas. De baan hier vind ik niet zo prettig, maar goed, ik kan de motor mooi uitproberen voor volgende week!”

Rudi de Wit – Lindsay Heijink met hun Suzuki 750cc span

“Het zal wel loslopen, Leo is een gedreven man,” vertelde zijn broer en endurancemaat Adrie met een knipoog. En ook anderen dachten anders over het Garstkampcircuit. Het is een combinatie van nogal smalle boerenweggetjes met vele, krappe, haakse bochtjes en enkele bredere stukken met lange vloeiende doordraaiers. Lindsay Heijink, bakkeniste bij Rudi de Wit, was laaiend enthousiast. “Ondanks de smalle gedeelten een geweldige baan! Mooie natuur en een stuk waar je bijna lijkt te gaan vliegen. Het weer en de mensen erbij maakten het natuurlijk af.” Stuurman Rudi was het ermee eens, al had hij na de laatste manche wat opmerkingen: “Het ding wou niet aanslaan. Duwen, duwen, duwen, maar niks. Bleek ik de noodstop per ongeluk ingedrukt te hebben. Wéér duwen, duwen en toen deed ie het uiteindelijk. De baan weer op achter de leidende Ventur-BMW. Ik dacht: nou zal ik je ook, @#%&*! Maar ja, het had allemaal zo lang geduurd dat we al snel werden afgevlagd.”

Bekers voor Harry

Raceheld van weleer Klaas Vink was er ook weer eens bij. Hem leek het een zware klus voor zijn dikke Guzzi V7 Sport. Daarom had Ted Haanappel de 250cc Morini voor hem meegenomen. Een klein miniraketje waarmee Klaas prima uit de voeten kon. De Friese Harry ‘Zikke’ Althof had er kennelijk ook weinig moeite mee, want hij ging na afloop naar huis met twee bekers: één voor de 500cc en één voor de 750cc. “Tja, bijna iedereen was sneller dan mijn SR500 eenpitter. Die haalt zelfs op circuits met lange stukken hooguit de 150. Ik heb de hele demo in mijn eentje gereden. Dat is waarschijnlijk goed voor de regelmatigheid…”

Nog een paar reacties over het Garstkampcircuit. “Moeilijk baantje. Mooi hoor, maar oppassen,” vond Suzukicoureur Erwin Moes. Otto Koeter vond het lastig om voor zijn dikke BMW de goede versnelling te vinden voor de vele korte haakse hoekjes. “Moet je die nou in zijn één of in zijn twee nemen? Het is hard werken hier en je komt gauw verkeerd de bocht uit!”

Onno de Bruijn

Het zijspanteam met de Hillmann Imp aandrijving was ook zeer tevreden. Stuurman Onno de Bruijn vertelde: “We hebben na twee sessies hier al meer gereden met deze combinatie dan het hele seizoen 2012!”
Het in Nederland nogal zeldzame motorblok had hij cadeau gekregen van Piet Laan. Deze had het al decennia in zijn werkplaats staan, maar kon er pas afstand van doen toen hij de juiste man ervoor vond. Dat was Onno. “Nu kom ik het blokje tenminste af en toe nog tegen!” zei Piet. “Ik wilde niet dat het wéér jarenlang in een hoekje zou staan te verpieteren.” Bakkenist Gert-Jan Nottelman trok ook op andere manieren de aandacht. Vermoedelijk was zijn Volvo Duett pick-up het oudste aanwezige voertuig in Overasselt.

Baco’s

Anderen waren minder blij. “Het gaat helemaal klote met dat bacogedoe!”, klaagde er een. Hij doelde op de nieuwe wisselprocedure. De vorige keer verveelden de baancommissarissen (baco’s) zich na verloop van tijd. Daarom fietsten ze nu tussen de rijsessies door naar de volgende post. Dat bood hen een beetje afwisseling. In het begin gaf dat veel verwarring en sommige officials namen hun portofoon mee, terwijl anderen die juist lieten liggen. Tegen het eind van de ochtend was het programma daardoor al bijna een uur uitgelopen. Dankzij de inzet van de SAM-wedstrijdleider Berend Roke en de veiligheidsofficial Tonnie van de Bunte, die met zijn CBR400 tussen de manches door het circuit rondreed, bleek het mogelijk om de procedure te stroomlijnen. Aan het eind van de dag was de achterstand teruggebracht tot een dik half uur – dat was overkomelijk.

De winnaars van de 50-125cc-klassen. V.l.n.r. Cor Danenberg, Richard Colet, Mart van Wetten

Dat bleek ook uit de opkomst bij de uitreiking van de prijzen. Voor het eerst in de SAM-historie waren alle prijswinnaars op dat late uur nog aanwezig. Kennelijk was het rijden toch goed bevallen. Zo dacht bijna iedereen erover, behalve misschien Ted Haanappel die aan een valpartij een pijnlijke hand overhield en Erik Kerkhof, die bij hetzelfde ongeval betrokken was.

Tonnie van de Bunte meldt nog: “Na de pauze kwam het helemaal goed met de baco’s. Dankzij de heldere uitleg van Berend en de gewenning aan ons systeem werkte het toen perfect. Wel was er nog iets meer tijd nodig door het wisselen, maar eigenlijk geen probleem. Men begreep wat de bedoeling was en wachtte keurig op aanwijzingen. Echt veel lof voor deze vrijwilligers, die gelukkig weinig hoefden op te treden maar wel zonder pauzes bleven staan.”

Toiletwagens van een racegrootheid

Wat is verder het vermelden waard? Misschien de feestelijke opening tijdens de lunchpauze. Die werd verricht door de 84-jarige plaatselijke grootheid Hennie van Lin. Meer dan vijftig jaar lang stond hij bekend als organisator van autocrosses en speedway-evenementen. De mensen in Overasselt herinneren zich nog levendig de wedstrijden in de uiterwaarden, samen met ‘De Harmonie’. “Dat waren giga-evenementen,” vertelde Bas van den Brink, een van de mensen achter de demo van nu. “Hennie is nog steeds actief. Hij sponsort en levert bijvoorbeeld de toiletwagens in het rennerskwartier. Hij komt ze persoonlijk afleveren en hij zorgt dat ze op een prominent plekje komen te staan!”

Dick Nanninga, met BMW in de 750cc-klasse

Zo waren er wel meer kleurrijke figuren in het daarvoor bekend staande Overasselt. We noemen Piet Toonen, alias Boer Piet. Hij is dol op auto- en motorsport en reist daarvoor heel Europa af. We gaan nog meer van hem horen, want hij is druk bezig met het organiseren van een SAM-demo. Daarover een andere keer meer. Voor nu volstaan we met enkele opmerkingen van Piet over het verloop van de dag.
“Als official heb ik het regelmatig doorschuiven naar een volgende post voor de officials als zeer positief ervaren. Het zou misschien wat effectiever kunnen, door bijvoorbeeld niet na iedere heat door te schuiven, maar pas na een drie- of viertal. Het enige jammere vond ik dat er een paar klassen waren met maar enkele deelnemers. Verder was het voor mij een geweldige dag, die op enkele kleine haperingen na en een ongelukje dat gelukkig goed afgelopen is zeer goed verlopen is. Mijn dank aan iedereen die aan dit evenement zijn bijdrage heeft geleverd dat in mijn ogen zeer geslaagd is.”

SAM gaat door

Het klopte wel, wat Piet zei. Vooral de 50cc-klasse lijkt een zorgenkindje en we zouden graag wat meer zijspannen aan de start zien. We hoorden dat ook andere organisaties met dit verschijnsel te maken krijgen. Voorzitter Evert Welvaart stelt: “Gelukkig doen de 250c, 350cc, 500cc en 750cc-klassen het steeds beter. Wat kunnen we doen als SAM? Leuke en mooie evenementen organiseren, dat is het enige dat we kunnen verzinnen. Daar gaan we dus mee door.”

Tekst: Gijs van Hesteren
Foto”s: Inge van Hesteren

Foto

SAM-fotoalbum Overasselt 2013 door Inge van Hesteren

Fotoalbum Robert Broeke

Video

Gendt in Beeld

Martin Kluinhaar, CMT

Bart Stockschen, de eerste manche aan boord van de Aermacchi #343.

Bart Stockschen, de tweede manche, de eerste 3 rondjes problemen met een slippende koppeling.

Uitslagen

Plattegrond

Rijrichting is rechtsom.